ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΟΡΟΥΜ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ

Αγαπητοί συνάδελφοι όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης,

Θα ήθελα με την παρούσα επιστολή μου να καταγγείλω τα παρακάτω:

1. Καταγγέλω την απανθρωπιά του Υπουργείου Παιδείας προς τους λειτουργούς του, ειδικά της Εκπαίδευσης ,την

 αδιαφορία του που τις περισσότερες φορές φθάνει στην εγκατάλειψη,όπως στην περίπτωση της Ρόδου,  της δασκάλας και του καθηγητή Αγγλικών που πήγαν στα Δωδεκάνησα να υπηρετήσουν την παιδεία όπως τόσοι αλλοι κατά εποχές εκπαιδευτικοί.και τους ξέβρασε το κύμα στα παράλια της Τουρκίας….

2.Η αιώνια παρατεταμένη αδιοριστία πάντα ωθούσε απεγνωσμένα τους εκπαιδευτικούς να αναζητήσουν θέση εργασίας πολύ μακριά από τους τόπους που λίγο πολύ ήξεραν…,και πάντα βρισκόταν τρόπος γι’αυτό Βασική όμως προυπόθεση για να εργασθούν τόσο μακριά από τους γιατρούς και τα Νοσοκομεία ήταν να έχουν άριστη υγεία,αλλιώς αλλοιμονό τους….Παλαιότερα λοιπόν υπήρχε ο θεσμός των δυσπρόσιτων διορισμών σε τέτοια ακριτικά σημεία της χώρας.Βέβαια ποτέ η ΟΛΜΕ ,ούτε οι κατά τόπους ΕΛΜΕ, δεν είχαν διαμαρτυρηθεί για τα <<κίνητρα>..Δηλαδή για την υποτυπώδη επιβράβευση αυτών των ακριτών -δασκάλων στους οποίους το Υπουργείο Παιδείας φερόταν πάντα με τα ίδια ΜΟΡΙΑ όπως στους συναδέλφους τους τους τοποθετημένους πχ. στην Υδρα,στα Μέθενα, στον Πόρο.Αυτοί λοιπόν, Συνάδελφοι των μεγάλων πόλεων και της Αθήνας, οι ακρίτες δάσκαλοι , δεν είχαν πότέ καμία αλλη επιβράβευση για το τόσο δύσκολο αλλά και προκλητικά ενδιαφέρον έργο τους.Δύσκολο από απόψεως κυρίως προσαρμογής στα κοινωνικά ,περιβαλλοντικά,οικονομικά ,εκπαιδευτικά δεδομένα της νέας τους θέσης Eξοδα μεταφοράςκαι μετακίνησης από τον τόπο καταγωγής πρός τον τόπο εργασίας,έξοδα ενοικίασης κατοικίας για διαμονή ,έξοδα σύτισης, ένδυσης, έξοδα για την επιστημονική και παιδαγωγική ενημερωσή τους.Αναλογιστείτε λοιπόν τι τους έμενε και τι τους μένει από τον μισθό τους .Το Υπουργειο Παιδείας ήταν λοιπόν γι’αυτούς ,όπως και για τους σημερινούς εκπαιδευτικούς ,ένα <<αθέατο>>,φάντασμα  υπουργείο, με συνήθως αθέατους,και φαντάσματα Προισταμένους .Τους Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης συναντούσαμε αποκλειστικά στα γραφεία τους στις Διευθύνσεις και διαβάζαμε τις ευχές και διαταγές που μας διαβίβαζαν.Κανείς τους δεν ήταν πραγματικά δίπλα μας σ΄΄ολα αυτά τα χρόνια που διανύσαμε στην μακρά πορεία της εκπαίδευσης σε διάφορα σημεία της χώρας. .Ας μη μιλήσουμε για τους σχεδόν ανύπαρκτους Σχολικούς Συμβούλους που έρχονταν στα Δωδεκάνησα ,στους Λειψούς, να μας επισκεφτούν τον Μαιο μόνο,κι ας ημασταν πρωτοδιόριστοι καθηγητές φιλόλογοι μάλιστα, με τόσα  διαφορετικά αντικείμενα διδασκαλίας.Επί πλέον το διδακτικό έργο γινόταν δυσκολότερο με το ένα και μοναδικό σχολικό εγχειρίδιο Νεοελληνικής γλώσσας που ήταν γραμμένο κυρίως για τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας κι όχι προσηρμοσμένο στις ιδιαίτερες τοπικές ανάγκες..και με τοπικές .ευαισθησίες για όλους τους μαθητές της χώρας.και τις γλωσσικές και πολιτιστικές τους ιδιαιτερότητες.

3.Καταγγέλω την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τις πολλαπλές της αρμοδιότητες και  τους πολλούς αρμόδιους που δεν έχει φροντίσει να στεγάσει το Δάσκαλο,τον Καθηγητή σ΄΄ενα αξιοπρεπές οίκημα μ’ενα συμβολικό ποσό αντι των ενοικίων ,έτσι ώστε να μην είναι το θύμα των ιδιοκτητών κυρίως στις τουριστικές περιοχές της χώρας που τον βγάζουν έξω με την έναρξη της τουριστικής περιόδου, όπως συμβαίνει στην Ρόδο,στα Δωδεκάνησα γενικότερα,στην Κέρκυρα,στην Ερέτρεια και αλλού.

Τέτοιες πρωτοβουλίες είχε υλοποιήσει για τους δημοσίους υπαλλήλους ο Δήμος Νισύρου τη δεκαετία του ’90.Επίσης με ανάλογη πρωτοβουλία της Εκκλησίας είχε στηριχθεί το πρώτο τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου,το Ιστορικό, στην Κέρκυρα.Οι διδάσκοντες διέμεναν  σ΄΄ενα οίκημα όταν έφθαναν στην Κέρκυρα.Ενω από το 2000 οι διδάσκοντες    << πληρώνουν για να εργάζονται>>…Οι Κερκυραίοι δεν ενδιαφέρθηκαν να φτιάξουν ενα πανεπιστημιακό campus για να στεγάσουν τους καθηγητές που έρχονται εκεί από μακρινά μέρη της Ελλάδας,ενώ υπάρχει πολύς χώρος για κάτι τέτοιο.Φαίνεται ότι προτεραιότητα κι έδω ,όπως στα Δωδεκάνησα ,έχουν οι τουρίστες.Ως εκ τούτου η εκπαίδευση έρχεται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα όπως αντιλαμβάνεσθε..και στο τέλος την παίρνει ο άνεμος και τα κύματα….

4.Καταγγέλω τους κατά τόπους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των Πρωτοβάθμιων ,Δευτεροβάθμιων και Τριτοβάθμιων Εκπαιδευτικών μας Υδρυμάτων για την έλλειψη πρωτοβουλίας και διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Παιδείας. Στην περίπτωση πχ. του Καστελλορίζου, το Γυμνάσιο άργησε πολύ να ξεκινήσει τη σχολική του χρονιά σε αντίθεση με τα υπόλοιπα σχολεία της χώρας.Σε πολλά σχολεία της χώρας έχουν έλλειψη βασικών ειδικοτήτων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση,όπως Καθηγητών Μαθηματικών, αλλά και άλλων πρακτικών ελλείψεων των Σχολείων.

                          Ευαγγελία Ι. Δαμουλή,Φιλόλογος Ελληνικής και Γαλλικής γλώσσας,Διδάκτωρ Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας Ιονίου Πανεπιστημίου,Συγγραφέας.,Μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Ν.Καζαντζάκη,της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δυτικής Ελλάδας.

..

Η Ευαγγελία Δαμουλή -Φίλια υπηρέτησε ως  Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γαλλικής γλώσσας στο Β Λύκειο Αμαλιάδας Ηλείας (1981-82)                              ΣτοΓυμνάσιο-Λύκειο Καράτουλα Ηλείας(1982-83

Στο Γυμνάσιο Δωρίου Μεσσηνίας(1983-84)

Στο Γυμνάσιο-Τιθορέας και Ελάτειας Λοκρίδας(1984-85).                   Στο Γυμνάσιο Ηγουμενίτσας Θεσπρωτίας(1985-86)

Στο Γυμνάσιο Ερέτρειας Ευβοιας( 1986-87)                                                               Υπηρέτησε ως  διορισμένη φιλόλογος της Ελληνικής γλώσσας στο Γυμνάσιο-Λύκειο Λειψών Δωδεκανήσου (1987-1988)και (1988-1989)

Στο καλοκαιρινό Σχολείο των Εκπαιδευτηρίων Κωστέα-Γείτονα στην Παλλήνη Αττικής.

Στο  Α Λύκειο Κορίνθου (1989-1990)

Στ ο 4ο Λύκειο Αμαρουσίου Β Αθήνας(1990-1997)

Με απόσπαση στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο στη Κομοτινή,στο Τμήμα Εθνολογίας(1997-1998).

Στο 8ο Γυμνάσιο Αμαρουσίου με απόσπαση (1999-2000)

Στο Τεχνικό Λύκειο Κέρκυρας

Στο Εσπερινό Λύκειο Κέρκυρας

Στο ΕΠΑΛ Κέρκυρας

Ως Διδάκτωρ Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου,εδίδαξε Νεοελληνική Λογοτεχνία και Γαλλική γλώσσα στο Τμήμα Αρχειονομίας- Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα με Προεδρικό Διάταγμα 407/80.

Posted on 17/11/2013by karavaki

Αφορμή της ανάρτησης αυτής υπήρξε ο σχολιασμός σε ιστοσελίδα που παρουσίαζε τον βασιλιά Clovis(ελληνιστί Χλωδοβίκος) τον σημαντικότερο ηγεμόνα της φραγκικής δυναστείας των Μεροβίγγειων. Ο σχολιασμός αφορούσε στην καθοριστικής σημασίας στροφή ορισμένων γερμανικών λαών απο τον Αρειανισμό στον Χριστιανισμό. Τι σήμαινε αυτή η ενέργεια και πώς σηματοδότησε την διεκδίκηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας;

Το 410 η πρώτη πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού κράτους λεηλατείται από τους Βησιγότθους, ενώ το 476 ο Οδόακρος αποτελεί τον πρώτο μη Ρωμαίο ηγέτη της Ρώμης. Τόσο ο Αλάριχος ο Α’, όσο και ο Οδόακρος ήταν Αρειανιστές, δηλαδή “χριστιανοί” που απέρριπταν την θεϊκή φύση του Χριστού. Το σχόλιο σχετικά με τον Clovis είχε ως αφορμή την βάπτισή του, κάτι που έθετε σε νέα βάση την σχέση του βασιλείου των Φράγκων με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Αν ψάξει κάποιος την ιστορία της Αυτοκρατορίας θα διαβάσει μάλλον ότι η χριστιανοποίηση προηγείται της κατάλυσής της το 476. Αυτό σημαίνει ότι η από το 330 χριστιανική Αυτοκρατορία δεν είναι Ρωμαϊκή; Αν ψάξει κάποιος την ιστορία του Clovis θα βρει εύκολα ότι βαφτίστηκε και έγινε “καθολικός” λίγο πριν το 500 (his conversion to Catholic Christianity and his baptism at Reims). Τι σήμαινε αυτό;

Σχόλιο

Η φράση “μετάβαση στον Καθολικισμό”, σε συνδυασμό με την κατά πολύ μεταγενέστερη εικονογράφηση της βάπτισης του Clovis δείχνουν ότι το γνωστό χριστιανικό “Σχίσμα” προηγείται κατά πολύ της πλήρους εμφάνισής του και ότι ο “Καθολικισμός” του τότε είναι αυτό που νοείται και σήμερα με τον ίδιο όρο. Αυτό βολεύει ιδιαίτερα μια επιφανειακή θεώρηση του “Καθολικισμού” έναντι της “Ορθοδοξίας”, όπου απαλείφεται και η ιστορική παράμετρος του Αρειανισμού. Στην περίπτωση αυτή, δηλαδή, η φράση θα μπορούσε να είχε γραφεί “μετάβαση στην Ορθοδοξία” που θα είχε αντίστοιχο περίπου εννοιολογικό λάθος, αλλά και κάποια αλήθεια επί της ουσίας. Δεν γίνεται δηλαδή σαφές στο κείμενο ότι “Καθολική Εκκλησία” είναι η μόνη (τότε) χριστιανική Εκκλησία που είχε διατυπωθεί στο Σύμβολο της Πίστεως από την Β’ Οικουμενική Σύνοδο (Εις μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν ομολογώ έν βάπτισμα…)

Από την άλλη, η βάπτιση του Clovis όντως παραπέμπει σε αυτό που θα ολοκληρωθεί λίγους αιώνες αργότερα, όταν τους Μεροβίγγειους διαδεχθούν οι Καρολίδες, άρα το προωθούμενο σχέδιο δεν είναι άλλο από την “νόμιμη” διεκδίκηση της “Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας” μέσα από την σύγκρουση του “ελληνικού” με τον “φραγκικό” χριστιανισμό. Υποστηρίχθηκε εκ των υστέρων ότι η “Καθολική” Εκκλησία στην οποία δήλωσε πίστη ο Κλόβις ήταν το εκ των υστέρων γνωστό “καθολικό δόγμα” της Ρώμης. Όμως το καθολικό δόγμα της Ρώμης δεν είναι “παπικό” αλλά “φραγκικό”, κάτι που επίσης δεν είναι ευρέως γνωστό, με αποτέλεσμα την περαιτέρω σύγχυση. Ενώ “καθολικός” σημαίνει “ένας και καθ’ ολοκληρίαν” αργότερα υποστηρίχθηκε ότι “καθολικός” από την εποχή του Κλόβις σήμαινε πάλι “ένας και καθ’ ολοκληρίαν”, ΧΩΡΙΣ όμως τον χριστιανισμό της Κων/πολης που πήρε για την Δύση μια θέση …”αρειανισμού” δηλαδή “αιρετικού χριστιανισμού” (εξ ου και το “αυτοκρατορία των Γραικών”). Το “χριστιανικό όλον” δηλαδή για την Δύση έγινε η “Ρώμη” (!), με αποτέλεσμα ο σημερινός δυτικός να αγνοεί ακόμα περισσότερο και από τον παραπληροφορημένο, μέσω του Σχολείου, Έλληνα ποιος αποσχίσθηκε από ποιον και γιατί. Συνεπώς, η βάπτιση του Κλόβις συνιστά την προσπάθεια “ρωμαιοποίησής” του, αφού, ως γνωστό, τα κάστρα πέφτουν ευκολότερα όταν ο απ’ έξω πόλεμος συνδυαστεί με πόλεμο από μέσα.

Τι επιδιώκεται να σημαίνει σήμερα η “καθολικότητα”; Προεκτείνοντας, βλέπε εκτός από Καρλομάγνο και τα θέματα σταυροφορίες, τράπεζες, τάγμα Ιησουϊτών, τεκτονισμός, διαφωτισμός… Ευρωπαϊκή Ένωση που “καθολικοποιεί” μέσω του ευρώ, “ψάχνει” την “ανεκτικότητα” και διώκει τον χριστιανισμό για χάρη της “δημοκρατίας” και της “ειρήνης”.

Απάντηση

Εύστοχο σχόλιο.

Η φράση “μετάβαση στον Καθολικισμό” έχει περισσότερο τοπολογική έννοια λόγω της περιοχής στην οποία δραστηριοποιήθηκε ο Χλωδοβίκος.

Όσον αφορά στην αντιπαλότητα του Καθολικισμού έναντι της Ορθοδοξίας συμφωνώ, καθότι τα ιστορικά κίνητρα είναι σαφή και αυταπόδεικτα.

Σχόλιο

Συμφωνούμε στο πρώτο, γι αυτό και έγινε ο σχολιασμός.

Μια διόρθωση σχετική με το σχόλιό μου: όπου “απαλείφεται” (ο αρειανισμός), διάβαζε “υποβαθμίζεται”.

Και μια διευκρίνιση: Η “Ρωμαιοποίηση” μέσα στο σχόλιο δεν αναφέρεται στην πρώτη Ρώμη. “Ρωμαιοποίηση” σημαίνει “ορθοδοξοποίηση” ή “καθολικοποίηση”, δηλαδή “αναγνώριση της Κωνσταντινούπολης-Νέας Ρώμης” ως πολιτικού φορέα του ΕΝΟΣ Χριστιανισμού. Επειδή εύκολα παρεξηγούνται αυτές οι λέξεις, ξεκαθαρίζω και πάλι ότι η διεκδίκηση του τίτλου “Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία” δρομολογείται μέσω της διεκδίκησης του “γνήσιου” χριστιανισμού, που στην περίοδο του Clovis περνάει μέσα από την αναγνώριση του χριστιανισμού της Κωνσταντινούπολης. Αυτό είναι το σχέδιο, που ξεκινά μέσα από την δική του βάπτιση και θα ολοκληρωθεί μέσα σε 3 αιώνες.

Όσο για τα “σαφή και αυταπόδεικτα” κίνητρα που γράφεις αγαπητέ Χείλωνα, ναι, είναι τόσο σαφή για ορισμένους, που το 1823 βλέπουν “αλλαγή” της βρετανικής πολιτικής, το 1825 βλέπουν “αλλαγή” της γαλλικής πολιτικής και το 1827 πανηγυρίζουν, επειδή η Δύση (!) βοήθησε τους ανήμπορους “Έλληνες, επαναστάτες κρυπτοκαρμπονάρους (!)” να νικήσουν τους Οθωμανούς (!) και να δημιουργήσουν επιτέλους το δυτικόμορφο κράτος, που παρολίγο να “καταστρέψει” ο Καποδίστριας με την ξεροκεφαλιά του. Όλοι αυτοί βέβαια (ιστορικοί και μη) έπαθαν αστιγματισμό μπροστά στο “Εν τούτω νίκα” του Αλ. Υψηλάντη, επικρότησαν την μετονομασία της -νεκρής μετά το 1453- Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε “Βυζάντιο”, προσπέρασαν την μετονομασία των Ρωμαίων της Κωνσταντινούπολης σε “Γραικούς” (δηλαδή αιρετικούς χριστιανούς, πλην, Έλληνες) από τον Καρλομάγνο.

Με δεδομένο λοιπόν το “ανήκομεν εις την Δύσιν” του Κ. Καραμανλή (βραβείο Καρλομάγνου 1978) και με αφορμή την παρούσα ανάρτηση, αναρωτήθηκα πόσο πραγματικά απέχει, η βάπτιση του “Κλόβις” από τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που δεκαπέντε αιώνες μετά ζητά η “Μέρκελ” (βραβείο Καρλομάγνου 2008) προκειμένου να γίνει η Ελλάδα “ένα κανονικό Δυτικό κράτος“. Πόσο;

 

<<Aρωμα από Αγγελικούλα>>