ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΟΡΟΥΜ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ
Θέματα παγκοσμίου ενδιαφέροντος προς συζήτηση
-
Archive for Σεπτέμβριος, 2013
ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
.
Χρόνια περάσανε πολλά
απ’ της αυγής τη μέρα
Έμειναν μόνο στην καρδιά
Του κόσμου το ξημέρωμα
Κι ο χρόνος ως τα πέρα.
.
Λιτό το βλέμμα ως το πρωί
Χαρές και πόνους βλέπει
Και μια ακούραστη γενιά
Τους πόθους συμμερίζεται
Σαν κάποιος να τους γνέφει.
.
Ζητώ απ’ το πέρας της ζωής
Τον κόσμο μου να υφάνει
Ζητώ σαν έρημο πουλί
Να ζω διαρκώς τη μοναξιά
Ο χρόνος και τα όνειρά και κάθε σκέψη μου μικρή
Στον ήλιο μου να φτάνει.
.
Ζητώ από τον άνθρωπο
όπως πρήφανα να ζει…
Έτσι και να πεθάνει.
.
ΣΟΛΕΓΓΑ
Η Βίκυ Κατράνα σχολιάζει
Φυλλορροεί αναμνήσεις,
αχτίδες χρυσές
ανέμου πνοές προλογικές
στην ποιητική συλλογή «Σ’ αυτό το σύμπαν που τολμά»
της Ελένης Σεμερτζίδου,
η Βίκυ Κατράνα
H ανάγνωση της ποιητικής συλλογής είναι μια αναχώρηση σ’ ένα σύμπαν που τολμά
να αισθάνεται βαθιά, να κρίνει, να ονειρεύεται αμυδρά.
Σ’ αυτό το σύμπαν ενυπάρχει η μελαγχολική συνειδητοποίηση του κόσμου και της ίδιας της ύπαρξης. Η φευγαλέα ενατένηση της ελπίδας χάνεται στο τέλος ενός μακρινού ορίζοντα.
Στιγμιότυπα της φύσης λειτουργούν ως καμβάς αποτύπωσης συναισθημάτων.
Στιγμές της φύσης μετατρέπονται σε στιγμές ζωής, στιγμές της ύπαρξης.
Έτσι τα συναισθήματα παίρνουν άλλες διαστάσεις, άλλοτε μέσα από την αντανάκλαση του φωτός, κι άλλοτε μέσα από τις αδιόρατες σκιές της νύχτας.
«Αποχαιρετισμός ψυχρός και μια φυγή, τα πόδια έδωσαν στο βήμα χρώμα γκρίζο,
Γκρίζα κι θάλασσα ενός γκρίζου ουρανού, στου Κάτω κόσμου τη σιωπή, γκρίζου τοπίου».
Η ποιητική συλλογή είναι μια Νυκτωδία, ένα μουσικό κομμάτι με γλυκό και μελαγχολικό σκοπό, «νυκτωδία υακίνθινη η πίκρα» γράφει η ποιήτριά μας.
Τα φυσικά στοιχεία ο άνεμος, η βροχή συνδιαλέγονται με ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων και τα εντείνουν.
Άλλοτε αυτή η συνομιλία επανέρχεται με τη μορφή αναπόλησης του παρελθόντος και δημιουργεί ευρεία πεδία συγκίνησης. «Στο φως σου ήρθα μια βραδιά και έγειρα επάνω σε ματωμένες εποχές , σε σκονισμένο πιάνο».
Με απλό αλλά ευρηματικό και καίριο λόγο δημιουργεί μοτίβα εικονοποιημένων αντιθέσεων. «Πόσο πλανεύτηκε η γη μια νύχτα με φεγγάρι, αστέρια ξέβρασε το φως, και ήλιο όλο σκοτάδι»
Σκοπός της ποίησής της δεν είναι μόνο η ομορφιά και η αρμονία αλλά και η αλήθεια που ενίοτε συμπεριλαμβάνει το κοινωνιολογικό σχόλιο.
Στο ποιητικό περιβάλλον της Ελένης Σεμερτζίδου υπάρχουν ψίθυροι για την απώλεια, την ματαίωση, την ανεκπλήρωτη αγάπη.
Σ’ αυτό το σύμπαν που τολμά εύχομαι να ανοιχτούν ταξίδια αληθινά πνευματικά,
για σένα Ελένη…
Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΟΙ
Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΟΙ
Θα σας διηγηθώ μία ιστορία, που σύμφωνα με τους ιστορικούς εκείνης της εποχής, είναι αληθινή, ενώ κατ’ άλλους είναι παραμύθι. Με βάση τα στοιχεία που έχω υπ’ όψιν μου, είναι μια σειρά από ιστορικά γεγονότα, όχι μόνον πραγματικά, αλλά και διδακτικά για την κάθε εξουσία. Εξάλλου, τα ίδια κάνουν ακόμη και σήμερα οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, που παραμυθιάζουν τους λαούς τους, με ωραίες κουβέντες του τύπου «λεφτά υπάρχουν» ή κάπως διαφορετικές, αλλά ανάλογες και όταν αρπάζουν την εξουσία, λεν στους υπηκόους τους, δυστυχώς πτωχεύσαμε.
Υπήρχε ένας Σουλτάνος, δηλ. απόλυτος ηγεμόνας, που κάποια μέρα αποφάσισε να μαζέψει λεφτά από τους υπηκόους του, για να αναδιοργανώσει τον στόλο του, που σάπιζε και κατέρρεε. Μάζεψε τους συμβούλους του, τους είπε την ιδέα και εκείνοι ομοφώνως απεφάνθησαν ότι είναι πολύ σωστή. Του είπαν πως θα επιβληθεί ο φόρος και πως θα εισπραχθεί και βεβαίως πόσα θα αποδώσει, δηλαδή καλά λεφτά για την αναδημιουργία του πολεμικού ναυτικού. Σημερινοί ιστορικοί, μελετητές των πηγών εκείνης της εποχής, ισχυρίζονται ότι υπάρχουν αιχμές στα κείμενα για μίζες, που εισέπραξαν οι σύμβουλοί του. Αυτές τις κατηγορίες δεν τις πιστεύω, γιατί από ιστορικές πηγές που έχω υπ’ όψιν μου, δεν προκύπτει σαφώς κάτι τέτοιο.
Πάντως ο Σουλτάνος που ήταν καλός άνθρωπος και δεν ήθελε να πιέζει πολύ τον λαό του, μόλις επιβλήθηκε ο φόρος, έστειλε τους έμπιστους ανθρώπους του, να ακούσουν τι λέει ο λαός και πως συμπεριφέρεται. Όταν γύρισαν όλοι, του είπαν ότι οι υπήκοοί του ήταν σκυθρωποί, αγανακτισμένοι και χωρίς χαμόγελο. Ο Σουλτάνος σκέφτηκε λίγο και τελικά είπε: όλα καλά, θα πληρώσουν τον φόρο.
Πράγματι όλοι πλήρωσαν τον φόρο και άρχισε αμέσως το χτίσιμο της καινούριας αρμάδας, που θα δυνάμωνε κατά πολύ το κράτος του.
Πέρασε καιρός και ο Σουλτάνος σκέφτηκε να βάλει ένα νέο φόρο, για τον εξοπλισμό του στρατού με νέα όπλα και την αναδιοργάνωσή του, ώστε να μη φοβάται τους γειτονικούς λαούς, αλλά εκείνοι αντίθετα να τον τρέμουν.
Συγκάλεσε πάλι τους συμβούλους του, οι οποίοι συμφώνησαν απολύτως μαζί του και κανόνισαν τις λεπτομέρειες επιβολής του νέου φόρου.
Μετά έστειλε πάλι τους εμπίστους του, να μετρήσουν τις αντιδράσεις του λαού και εκείνοι όταν επέστρεψαν του είπαν ότι οι υπήκοοί του ήταν θυμωμένοι, αμίλητοι και χωρίς χαμόγελο.
Ο Σουλτάνος απεφάνθη : όλα καλά, θα πληρώσουν τον φόρο.
Όλοι πλήρωσαν και άρχισε αμέσως η κατασκευή των νέων πολεμικών όπλων, που του έδωσε ένα σαφές και ισχυρό προβάδισμα έναντι των στρατών των γειτόνων.
Όλα πήγαιναν πολύ καλά, ο Σουλτάνος ήταν ευχαριστημένος και ο λαός αμίλητος, αλλά με πίστη στο πρόσωπό του. Ύστερα από καιρό, αποφάσισε να βάλει ένα καινούργιο φόρο για την αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης που ήταν διαλυμένη και ορισμένοι ιστορικοί της εποχής, επιμένουν πως ήταν και διεφθαρμένη. Μετά τα τυπικά με τους συμβούλους του, έστειλε τους δικούς του ανθρώπους να μετρήσουν τις αντιδράσεις του λαού, οι οποίοι γυρίζοντας του είπαν τα γνωστά : οι υπήκοοί του είναι αγανακτισμένοι, σκυθρωποί και αμίλητοι.
Ο Σουλτάνος είπε: όλα καλά, θα πληρώσουν τον φόρο.
Έγινε και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης και μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα ο Σουλτάνος αποφάσισε, να βάλει ένα νέο φόρο για να ενισχύσει το ταμείο του κράτους. Τον νέο φόρο οι σύμβουλοί του τον βρήκαν πολύ καλό και απαραίτητο, γιατί περίμεναν να πάρουν και αυτοί κάποια αύξηση στο μισθό τους, ίσως και ένα-δύο επιδόματα.
Μετά τα τυπικά, έστειλε τους δικούς του ανθρώπους να μετρήσουν τις αντιδράσεις.
Όταν γύρισαν του είπαν ότι αυτό που αντίκρισαν δεν είχε προηγούμενο: Οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι, συζητούσαν ζωηρά μεταξύ τους για διάφορα θέματα, αλλά όχι για τον νέο φόρο, στις γειτονιές έστηναν ψησταριές, έπιναν κρασί, τραγουδούσαν, χόρευαν και χαιρόντουσαν την ζωή τους.
Ο Σουλτάνος είπε: τους άτιμους, δεν πρόκειται να πληρώσουν δεκάρα.
Το γεγονός αυτό, βρίσκει αντιστοιχία στα όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα. Και ενισχύεται από τα δισεκατομμύρια ευρώ που χρωστούν οι πολίτες στην εφορία. Δυστυχώς δεν πληρώνουν, μάλλον γιατί δεν έχουν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr