Εσταυρωμένος
Αφήστε τον! Αφήστε τον! Και μην τον τυραννάτε!
Μη το σταυρώνετε το σώμα που χλευάστηκε πριν λίγο
Κι αυτά τα χέρια που το αίμα διαγράφει γκρίζες φλέβες
Καρφιά στο χώμα μην καρφώσουν τα όνειρά τους
Δώστε τους μόνο μια σταγόνα από το δάκρυ σας
Όπως περήφανα θα σκύβετε από πάνω
Κι από τα μάτια σας το θάμπος στοργικά να τα τυλίξει
Η μαύρη γη, σαν θα τα βρει, να μην τα κρύψει.
Ελένη Σεμερτζίδου
Όπως επισημαίνεται σε διαδικτυακό κάλεσμα προς το διεθνές κοινό, τα μέτρα που ψηφίστηκαν την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου επιβάλλουν μεγάλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις ενώ προβλέπονται και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Οι Αγανακτισμένοι προσθέτουν ότι η Ελλάδα «χρησιμοποιείται σαν εργαστήριο πριν γενικευτούν αυτά τα μέτρα» τα οποία χαρακτηρίζονται κοινωνικά άδικα και αντιδημοκρατικά.
«Ο ελληνικός λαός χρειάζεται διεθνή αλληλεγγύη και ζητούν την υποστήριξή μας. Ας απαντήσουμε στο κάλεσμά τους. Είμαστε όλοι Έλληνες!», τονίζεται.
Οι διαδηλώσεις συμπαράστασης θα γίνουν το Σάββατο στις 14:00 τοπική ώρα.
Κινητοποίηση προγραμματίζεται ακόμη και στη Νέα Υόρκη το Σάββατο στις 14:00 στο πάρκο Ζουκότι όπου επί μήνες είχαν κατασκηνώσει τα μέλη του κινήματος Occupy New York.
Στον διαδικτυακό τόπο http://jesuisgrec.blogspot.com Ευρωπαίοι υπογράφουν κείμενο αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και ζητούν την ελληνική υπηκοότητα, θέλοντας να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους.
Η πρωτοβουλία ξεκίνησε στη Γαλλία, όταν πολίτες ζήτησαν την ελληνική υπηκοότητα από την ελληνική πρεσβεία με το σύνθημα «Είμαι και εγώ Έλληνας».
Στο Facebook υπάρχει, μάλιστα, ομάδα που ονομάζεται: «We are all Greeks».
Newsroom ΔΟΛ
|
![]() |
Κάλεσμα στήριξης του ελληνικού λαού, προς όλους λαούς της Ευρώπης καιεργαζόμενους, από τον διευθυντή της εφημερίδας Ουμανιτέ Πατρίκ Γιαρίκ.
Κάλεσμα προς όλους τους εργαζόμενους και όλους τους λαούς της Ευρώπης για την υποστήριξη του ελληνικού λαού, απηύθυνε ο διευθυντής της κομμουνιστικής εφημερίδας Ουμανιτέ (Humanite ) Πατρίκ Γιαρίκ ( Patrick Hyaric), ζητώντας την απευθείας δανειοδότηση της Ελλάδας από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1 %, όπως έκανε με τις ιδιωτικές τράπεζες.
«Είναι απαράδεκτο ότι στον 21 αιώνα, στην ευρωπαϊκή ήπειρο, ο λαός που κληροδότησε στον κόσμο τις αρχές της δημοκρατίας, ποδοπατείται σήμερα από τις ευρωπαϊκές αρχές. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ότι μπορεί να αγνοηθεί η εθνική του κυριαρχία και ότι μπορεί να υπόκειται σε μια δημοσιονομική πειθαρχία και έλεγχο, ενώ οι χρηματοπιστωτικές αγορές και οι τράπεζες ληστεύουν με τα τοκογλυφικά επιτόκια. Αυτός ο μακάβριος χορός από τους γύπες της χρηματαγοράς θα πρέπει να σταματήσει. Θα πρέπει να τους κόψουμε τα φτερά, διαφορετικά θα επιτεθούν και σε άλλα θύματα στην Ευρώπη. Η λιτότητα που επιβάλλουν οδηγεί στην καταστροφή» λέει ο Πατρίκ Γιαρίκ και συνεχίζει :
«Με όλη μας τη δύναμη ας την απορρίψουμε ( τη λιτότητα ), τη στιγμή μάλιστα που και οι δύο ευρωπαϊκές συνθήκες που γράφτηκαν από τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ, στοχεύουν στο να επιβληθούν σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση τα ακρώμια, που στραγγαλίζουν τον ελληνικό λαό.
Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και όλη η Ευρώπη, ας συσπειρωθούμε γύρω από μια απαίτηση, απλή και ρεαλιστική : Θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αναλάβει το ελληνικό χρέος δίνοντας κατευθείαν στη χώρα τα 130 δισ. που έχει ανάγκη, με το ίδιο επιτόκιο που έδωσε στις ιδιωτικές τράπεζες, ήτοι 1 %. Εάν δεν το κάνει θα είναι έγκλημα!»
Επισημαίνοντας τους κινδύνους μιας ακραίας λιτότητας και για τις άλλες χώρες, ο διευθυντής της Ουμανιτέ αναρωτιέται: « Και εάν στους επόμενους μήνες ή χρόνια, μας αντιμετωπίσουν και εμάς όπως τους Έλληνες, όπου με το ένα σχέδιο λιτότητας μετά το άλλο, οι ευρωπαϊκές αρχές έχουν επιβάλει μια τρομακτική κοινωνική εκκαθάριση;»
Και καταλήγει, υπογραμμίζοντας :
«Ναι είμαστε Έλληνες μέσα από την αλληλεγγύη, γιατί αρνούμεθα να υποστούμε αύριο την ίδια δυστυχία που τώρα τους επιβάλλουν».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Εννιά σκηνές αποτελούν εννιά αυτοτελείς ιστορίες, στο ίδιο, πάντα, σκηνικό να εκτυλίσσονται: Το σκηνικό μιας «φυλακής». Ενός ψυχικού και συναισθηματικού εγκλεισμού, που κάνει τα πρόσωπα του έργου να ζουν, να αναπνέουν και να περιχαρακώνουν τη ζωή τους μέσα στα «κάγκελα» που όρισαν για τον εαυτό τους.
Ένας στενός σκληρός πάγκος και μια βρώμικη λεκάνη τουαλέτας (η μόνη επίπλωση) επιτρέπει στο σώμα να ξαπλώνει, να κάθεται, να ικανοποιεί τις ζωτικές του ανάγκες και, την ίδια στιγμή, να αυτοκαταστρέφεται από την έλλειψη «χώρου» και την τραγική ανημποριά του να «δραπετεύσει», να ελευθερωθεί.
Η «κάθαρση» θα έρθει με την τελευταία σκηνή (διάλογος ανάμεσα σε μάνα – γιο), ενώ το έδαφος, ήδη, προλειαίνουν ένας νεαρός ιερέας και ένας ηλικιωμένος ηθοποιός θεάτρου.
Για να διαβάσετε το έργο, κάντε “κλικ” στον παρακάτω σύνδεσμο