Μια κινηματογραφική ταινία με ένα ιστορικό θέμα που καίει (και φωτίζει) πέρασε στα ψιλά γράμματα, μετά από μια συντομότατη διαδρομή στις σκοτεινές κινηματογραφικές αίθουσες. Το “Agora” του Αλεχαντρο Αμενάμπαρ, με την Ρέιτσελ Βάιζ, προβλήθηκε και εξαφανίστηκε, όπως εξαφανίζεται και χάνεται καθημερινά η αξιοπρέπεια μας από τους κρατούντες και δεσπόζοντες τα “υλικά” και τα “θεία” αυτού του τόπου. Η ταινία αναφερόταν στην ζωή και την φρικτή δολοφονία το έτος 415 μ.Χ της Υπατίας της Αλεξανδρινής, μαθηματικού και νεοπλατωνίστριας φιλοσόφου, κόρη του φιλοσόφου Θέωνος, από φανατισμένο όχλο χριστιανών στην Αλεξάνδρεια με υποκινητή και ηθικό αυτουργό τον τότε “Πατριάρχη” της Αλεξάνδρειας Κύριλλο, τον οποίο η Εκκλησία μας μετέπειτα τον ανακήρυξε “Άγιο” και γιορτάζει την μνήμη του στις 9 Ιουνίου.
Η ταινία πέρασε χωρίς να την σχολιάσει κανείς, όχι τόσο για την καλλιτεχνική της αρτιότητα, αυτό λίγο μας ενδιαφέρει, αλλά για την θεματική της σπουδαιότητα, σε μια κοινωνία όπως η ελληνική στην οποία ο χριστιανισμός συνεχίζει να αποτελεί το τελευταίο ταμπού.
Δυστυχώς για τον σύγχρονο ελληνικό πνευματικό μεσαίωνα, η πιστοποίηση του ενάρετου, του καλού και του αγαθού των πράξεων και των σκέψεών μας περνά μέσα από διαδικασίες ορκωμοσιών σε δικαστήρια και στη βουλή, σε σχολικούς εκκλησιασμούς και σε πολλές άλλες διαδικασίες που θυμίζουν παραστάσεις τσίρκου και φτηνής παντομίμας.
Η διαστρέβλωση της ιστορικής και επιστημονικής αλήθειας, η σκανδαλώδη διαχείριση εθνικών θησαυρών από τους “πνευματικούς” μας καθοδηγητές, το απαγορεύεται δια “ροπάλου” της αμφισβήτησης και της ιστορικά τεκμηριωμένης πια αλήθειας των ανά τους αιώνες ανομημάτων τους, μας έχει οδηγήσει στο λυκόφως του ορθολογισμού και εν πολλοίς στα όρια του πνευματικού φασισμού.
Σε αυτή τη χώρα όπου αιώνες τώρα το αρχαιοελληνικό πνεύμα και πολιτισμός ακροβατούν στο ίδιο τεντωμένο σκοινί με τον χριστιανισμό, και τις εκκλησίες να φτιάχνονται από τα μάρμαρα των κατεστραμμένων αρχαίων ναών, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας αν πάνω από την Ακρόπολη ανατέλλει ο “Θεός” ήλιος ή τα φωτοστέφανα των Αγίων. Δεν γίνεται να μιλάμε για αρχαίο πνεύμα αθάνατο και μετά να ψάλλουμε δίπλα στο στασίδι. Γι’ αυτό έχουμε καταντήσει μια χώρα η οποία έχει εθιστεί στο μεσοβέζικο, στο συμβιβαστικό, στο από εδώ και από εκεί και γενικά στο τίποτα. Όταν η αντίφαση ξεκινάει από την πνευματική αναζήτηση, στην πράξη επικρατεί η διαχρονική και ανά τους αιώνες αμείλικτη σχιζο-φρένεια.
Αλλά τι περιμένει κανείς από μια κοινωνία σαν την δικιά μας, μια κοινωνία του 21ου αιώνα, που στα σχολεία της επιτρέπει στα παιδιά της (στο μέλλον και στην ελπίδα της) να μελετάνε το σύμπαν και τους πλανήτες, βιολογία, ιστορία και αρχαία φιλοσοφία και στην επόμενη σχολική ώρα να διδάσκεται σ’ αυτά (στα παιδιά) η εβραϊκή μυθολογία ως ιστορική πραγματικότητα και ηθικός μπούσουλας;
Πως μπορείς να είσαι περήφανος για την Ελληνικότητα της Υπατίας και της Αλεξάνδρειας, όταν οι ιστορικά αποδεδειγμένα δολοφόνοι της είχαν όνομα και ταυτότητα και ήταν δυστυχώς Χριστιανοί;
Για αυτούς που ενδιαφέρονται:
Βιβλιογραφία:
1) Μαρία Τζίλσκα, «Υπατία η Αλεξανδρινή»
2) Έντ. Γκίμπον, «Παρακμή και πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας»
3) W.H.C. Frend, «The rise of monophysite»
Διαδύκτιο
4) www.esoterica.gr
5) www.12thespis.wordpress.com
6) www.molonlave.blog.com
7) www.promitheasblog.com
(Αναζητείστε στο λήμμα “Yπατία η Αλεξανδρινή” στο Google. Υπάρχουν 78.400 αναφορές για την σπουδαία αυτή Ελληνίδα Φιλόσοφο και Μαθηματικό, και σχετικές ιστορικές αναφορές για τα έργα και τις ημέρες του “Αγίου” Πατριάρχη Αλεξανδρείας Κυρίλλου και άλλων χριστιανών.
Κιντάπογλου Γιάννης, Επισκέπτης του WIF
Στο παρελθόν, ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει πως η Ε.Ε. πληρώνει τις επιλογές της για τη δεξιά πολιτική που επέλεξε. Σήμερα τα λόγια του είναι πιο επίκαιρα όσο ποτέ. Μετά την Ελλάδα, στο στόχαστρο των κερδοσκόπων είναι η Πορτογαλία του Σώκρατες και τρίτη η Ισπανία του Θαμπατέρο. Τρείς χώρες της ζώνης του Ευρώ με σοσιαλιστικές κυβερνήσεις. Δεν θέλω να πω ότι συνωμότησαν κατά των σοσιαλιστών, αλλά τα πράγματα ήταν προδιαγραμμένα. Οι κυβερνήσεις αυτές προέκυψαν από εκλογές και διαδέχτηκαν συντηρητικά σχήματα, τα οποία με την πολιτική τους είχαν προκαλέσει σοβαρό ρήγμα στον κοινωνικό ιστό. Έτσι ο κόσμος κατέφυγε στους σοσιαλιστές για να βγούνε από το αδιέξοδο. Κατέφυγαν στην αριστερά αλλά τους κατατρέχουν όλα τα προβλήματα που τους άφησε η δεξιά (βούτυρο στο ψωμί των κερδοσκόπων). Και τώρα η Ε.Ε. είναι υποχρεωμένη, προκειμένου να μην ενδώσει στις ορέξεις των κερδοσκόπων, να καταφύγει σε μέθοδο ισχυρού δανεισμού, υιοθετώντας τα ευρωομόλογα, τα οποία θα εξασφαλίζουν χαμηλότοκο δανεισμό για τις χώρες της. Μόνον έτσι θα απαλλαγούνε από τα αρπακτικά και θα απαλλάξουν το ευρώ από τις δυσμενείς πιέσεις.
ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος του wif.gr