Λίγες μέρες πριν είχα μια συζήτηση με μια φίλη μου, που όλο διάλεγε τραγούδια του απελπισμένου έρωτα. Όταν την ρώτησα γιατί έτσι; Εκείνη μου είπε ότι πονάει πολύ από αγάπη.
Με βασάνισε η σκέψη μου για να δώσω κάποια εξήγηση στο συμβάν. Σκέφτηκα αρκετά και κατέληξα στο ότι πάλι ο εγωισμός πήρε το πάνω χέρι.
Σκέφτηκα ότι δεν είναι δυνατόν η αγάπη να φέρνει αφόρητο πόνο από μόνη της.
Κάτι άλλο υπάρχει. Κάτι που κάνει τον άνθρωπο να μην λογαριάζει, ή ακόμα να μην διακρίνει τα συναισθήματα του άλλου.
Ίσως θα μπορούσε να αποδοθεί σε χαμηλό βαθμό διανόησης, μα το πιθανότερο είναι οι εσωτερικές αναστολές που διακατέχουν τους περισσότερους.
Αναστολές που εκφράζονται με τον εγωισμό, ή σαν εγωισμός.
Εδώ πρέπει να σταθούμε λιγάκι.
Αν αυτές προέρχονται από τον εγωισμό, τότε έχουμε να κάνουμε με έναν δύσκολο έως ψυχικά διεστραμμένο άτομο. Αν προέρχονται από προγενέστερες αιτιάσεις ( οικογενειακά αδιέξοδα, βαριά πλήγματα, διαχρονικές καταστάσεις) και εκφράζονται σαν εγωισμός, τότε έχουμε να κάνουμε με καταστάσεις που χρήζουν υπομονής και αυταπάρνησης μέχρι να ξεπεραστεί το πρόβλημα.
Στην πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης και οδηγούμαστε σε αδιέξοδα με τραγικά αποτελέσματα. Στην δεύτερη περίπτωση, τα πράγματα δεν είναι αδιέξοδα. Η συναναστροφή είναι αυτή που μπορεί να λειάνει την σχέση και ο χρόνος πανδαμάτωρ, με την προϋπόθεση ότι τα πράγματα δεν αποτελούν βόλεμα για κανένα.
Αναφέρομαι παραπάνω, όταν ο ένας από τους δύο αποκλίνει. Όταν όμως και οι δύο διακατέχονται από εγωισμό, τότε βλέπουμε ένα εκρηκτικό μείγμα, που σηκώνουμε τα χέρια ψηλά.
Αυτές οι καταστάσεις αφορούν τον συναισθηματικό κόσμο.
¨Δεν συμπεθεριάζουνε άμα δεν ταιριάζουνε¨ λέει ο κόσμος και αυτό είναι αλήθεια όταν τα πράγματα περιστρέφονται γύρω από αστικές αντιλήψεις.
Η ζωή έχει κανόνες που κατά βάση υπερβαίνουν τον συναισθηματικό μας κόσμο. Δεσμοί γίνονται πολλές φορές για να αποφευχθεί η δυστυχία ή για την υπέρβαση κάποιου αδιέξοδου και πάντα γύρω από τα αυτά που θίγουν τις κρατούσες αντιλήψεις. Αυτό είναι ένα σοβαρό κεφάλαιο για τις σχέσεις των ανθρώπων.
Θα μας δοθεί αργότερα η ευκαιρία να μιλήσουμε και για αυτά.
Συνεχίζεται…