ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΟΡΟΥΜ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ
Θέματα παγκοσμίου ενδιαφέροντος προς συζήτηση
-
Archive for Αύγουστος, 2013
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΘΗΡΙΩΔΙΑ
Σε παλαιότερες αναρτήσεις, είχα επισημάνει σ’ αυτήν εδώ την σελίδα, πως ο άνθρωπος για να υπερβεί τον εαυτό του, οφείλει να δείχνει ηρεμία και να κυριαρχείται από αυτοσυγκράτηση. Οφείλει να σκέφτεται πριν από κάθε ενέργειά του και το κυριότερο, να επιδεικνύει τον απαιτούμενο σεβασμό προς τους άλλους.
Λίγες μέρες πριν, όλους μας συγκλόνισε η είδηση από την Συρία, που μια βόμβα παραλυτικών αερίων, αφάνισε μια ολόκληρη περιοχή με εκατοντάδες τα θύματα των αμάχων.
Σ’ αυτές τις ακραίες συμπεριφορές, συμπεριφορές που ταυτίζονται με την εγκληματικότητα, όλοι μας πρέπει να σταθούμε και να σκεφτούμε την ανθρώπινη ζωή.
Αξίζει άραγε ένα τόσο μεγάλο λάθος, μια νίκη ή μια απαλλαγή;
Ξέρετε φίλοι μου, κάποτε αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει. Κάποτε θα αποδοθούν ευθύνες. Μα όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, είτε οι δράστες ανήκουν στους νικητές είτε στους ηττημένους, το τίμημα μιας τέτοιας πράξης ποτέ δεν πρόκειται να δικαιωθεί. Θα μείνει στην ιστορία αυτού του τόπου ως η μεγαλύτερη θηριωδία. Κανείς δεν πρόκειται να είναι περήφανος για αυτό και κανένας μα κανένας δεν πρόκειται να το συγχωρήσει.
Εμείς, μαθαίνουμε τις ειδήσεις από τα ΜΜΕ και το μόνο που κάνουμε, είναι νοητά να καταδικάζουμε τέτοιες συμπεριφορές.
Βέβαια τι άλλο θα μπορούσαμε;
(Κάθε απάντηση στο τελευταίο ερώτημα, είναι καλοδεχούμενη)
ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος του wif.gr
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ… ΚΑΙ Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ… ΤΟ ΘΑΥΜΑ!
Ακολουθεί το κείμενο που διάβασε η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου στη 2η Συνάντηση Ποιητών που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Θάσου 2013
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ… ΚΑΙ Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ…
ΤΟ ΘΑΥΜΑ!
Τελικά αυτό που μένει… είναι ο Αγώνας.
Η Γραφή είναι το Δώρο, το Τάλαντο.
Γράφουμε, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Μόνοι μας κλείνουμε τις πληγές μας με τα μαστιχοδάκρυα-ποιήματά μας.
Κι είναι «σχισμένα φύλλα της ψυχής» τα ποιήματά μας.
Χρέος μας, ο λόγος μας να είναι Ανθρωποκεντρικός και Πηγαίος, Πηγή Αναβλύζουσα και πάντα να γίνεται λαγήνι με καθάριο νερό η ποίησή μας, δροσιά στα αποσταμένα μέτωπα των Ανθρώπων.
Ναι, είμαστε επίλεκτοι απ’ τον Θεό οι ποιητές.
Δεν γράφουν όλοι – σπόρος που κοιμάται στις Ψυχές ο Λόγος, αλλά ενίοτε δεν βρίσκει τρόπο να βλαστήσει, θέλει ξέθαμα, θέλει σκάψιμο, θέλει πότισμα, και πάλι δεν τα καταφέρνει να ανέβει στα χείλη.
Εμείς οι ποιητές οφείλουμε, το οφείλουμε με τη δύναμη του τάλαντου που μας δόθηκε, να ανοίγουμε το αυλάκι, τη δίοδο για την αναπήδηση του Άλκιμου Λόγου, όχι του ακαταλαβίστικου, του θολού, αλλά του Σθεναρού, του Χρηστικού και, πάνω απ’ όλα, του Ανθρωποκεντρικού, Ανθηρού και Ρωμαλέου Λόγου.
Του Λόγου, που οδηγεί κάπου, που σηματοδοτεί, που αρχίζει…
Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την παλιγγεννεσία, Εμείς και για την απραξία.
Με καλπασμό και χάρη αλόγου ας τρέξουμε και ας αναχαιτίσουμε την καθήλωση, την παραμονή στα ίδια και τα ίδια, τον μυρηκασμό της θλίψης, τον μυρηκασμό της αδιέξοδης κατάθλιψης.
Ποιητές μου, εμείς πρώτοι λιποτακτήσαμε, εμείς πρώτοι αποστατήσαμε, εμείς πρώτοι δεν συγκρατήσαμε, εμείς πρώτοι εγκαταλείψαμε, για να σωθούμε πρώτοι τρέξαμε, εμείς πρώτοι χαθήκαμε.
Παραμείναμε στον ρεμβασμό και στην ονειροπληξία, έτσι ώστε καταντήσαμε την ποίηση ρέμβη και για λίγους.
Ας νιώσουμε για μια φορά επιτέλους την Ευθύνη για όσα άσχημα κάναμε, αλλά και για όσα δεν κάναμε.
Ας νιώσουμε Υπεύθυνοι για την ωραία πολίχνη που χάσαμε.
Ας σταματήσουμε τους ρεμβασμούς, τις διχόνοιες, τις φιλονικίες, τον σνομπισμό, το δήθεν.
Ας ανασκουμπωθούμε.
Σηκώστε τα μανίκια και δουλέψτε ποιητές μου.
Στάξτε Πνεύμα απ’ το Πνεύμα Σας, κάντε μετάγγιση Αίμα απ’ το Αίμα Σας.
Διώξτε το Δάκρυ με Δάκρυ απ’ τα μάτια Σας.
Με την Άνωση της Άνοιξης προχωρήστε.
Ζωγραφίστε ξανά την ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ.
Όχι με Λέξεις. Όχι άλλες Λέξεις.
Αλλά με Έργα.
Με Έργα Αγάπης και Καλοσύνης.
Ποιητές μου, δράττετε των χαλεπών καιρών και Δράστε για το τάλαντο που μας δόθηκε.
Θα έρθει η ώρα που θα λογοδοτήσουμε τι το κάναμε.
ΘΑΣΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟΥ 2013
ΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΟΝΕΙΡΟ το δεύτερο βιβλίο του Άγγελου Σπάθη
Για να διαβάσετε το κείμενο, κάντε “κλικ” στον παρακάτω σύνδεσμο
ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ
Αγαπητοί φίλοι, σήμερα το οξύ πρόβλημα είναι το που θα βρούνε δουλειά οι άνεργοι, το πως θα αποφύγουν την απόλυση κάποιοι βολεμένοι και κυρίως το πως και με ποιο τρόπο θα επιβιώσουν. Το δημόσιο υπήρξε ένα άψογο καταφύγιο και εξακολουθεί να υπάρχει, πλην όμως, τώρα μια άλλη ματιά κυριαρχεί.
Κυριαρχεί πλέον, η σωστή θεώρηση ότι το κράτος πρέπει να είναι η ατμομηχανή της κοινωνίας, η ατμομηχανή της προόδου της. Ένα κράτος στρατηγείο, που θα οργανώνει και θα συμπαρίσταται σε όλες τις δημιουργικές πρωτοβουλίες.
Κάποιοι εξακολουθούν να το θεωρούν εργοδότη και το συγχέουν με την ανεκτικότητα του πατέρα τους. Δεν είναι έτσι. Το νοικοκύρεμα στα δημοσιονομικά είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη, ο δε δημόσιος τομέας είναι προϋπόθεση για την λειτουργία της κοινωνίας. Γι αυτό πρέπει να είναι αποτελεσματικός, ικανός να αντεπεξέλθει στο έργο του.
Ένα δημοσίευμα στο F/B, έγραφε σκωπτικά ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή, αλλά είναι παρελθόν. Είμαι βέβαιος ότι αυτός που συνέταξε αυτό το ανάγνωσμα, δεν είχε υπ’ όψιν του ότι το μεγαλείο του ανθρώπου είναι να προσαρμόζεται, ιδίως όταν πρέπει να ανατρέψει ένα αδιέξοδο παρελθόν.
Δεν θα πω ότι τα πράγματα είναι ρόδινα. Θα πω όμως ότι πρέπει να υπερισχύσει η πεποίθηση για την δημιουργία και η δυναμική της συγκρότησης του νέου τρόπου διαβίωσης, που θα φέρει την πρόοδο.
Άλλως τε μην ξεχνάμε ότι το σημαντικότερο είναι η ψυχολογία.
ΑΓΓΕΛΟΣ Α. ΣΠΑΘΗΣ ή ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος του wif.gr
Φόρος τιμής στον Κωνσταντίνο Καβάφη
ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ
ΤΟ WIF ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ
Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες του forum μας,
Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, έπληξε όλα τα σημεία της ζωής μας, ακόμα και την έκφραση της διανόησης. Ως τώρα με απέραντη δυσκολία καταφέραμε να διατηρήσουμε αυτήν εδώ την σελίδα, με μοναδικό σκοπό την διεύρυνση της σκέψης για την καλυτέρευση της ζωής μας.
Είμαστε υπερήφανοι ότι το πετύχαμε.
Πάνω από 800.000 μηνύματα με εγκώμια για την πρωτοβουλία μας, πήραμε όσο διαρκεί αυτό forum. Είναι μηνύματα από όλο τον κόσμο και αυτό μας κάνει πιο υπερήφανους. Αλλά το οικονομικό πρόβλημα, απειλεί την ύπαρξη αυτής της σελίδας.
Σκέφτηκα λοιπόν, να απευθυνθώ σε εσάς για την διάσωσή του.
Αν μπορέσετε καταθέστε στον παρακάτω λογαριασμό, όσο λίγα νομίζετε. Ακόμα και 1Euro είναι αρκετό γιατί είμαστε πολλοί.
IBAN: GR34011021300000 21355562360
(BIC) ETHNGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: 213 555623 60
ΑΓΓΕΛΟΣ Α. ΣΠΑΘΗΣ
Φόρος τιμής στον Μπάμπη Τσικληρόπουλο
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Το γράμμα σου πήρα, σου στέλνω δυο λόγια μητέρα
αν βρω ευκαιρία θα `ρθω να σε δω κάποια μέρα
νοστάλγησα λίγο, με πνίγει και τούτη η πόλη
οι άνθρωποι μόνοι κι εγώ μοναχή πάντα μόνη.Χιλιάδες ο κόσμος, δεν έχεις με ποιον να μιλήσεις
στερνή συντροφιά μου δυο τρεις παιδικές αναμνήσεις
το χαμόγελό μου κοιτάζω στη φωτογραφία
αυτό δεν μπορεί να το σβήσει καμιά πολιτεία.Μου λες να σου γράψω γιατί τελευταία σωπαίνω
κι εγώ που ακόμα δεν ξέρω αν ζω ή αν πεθαίνω
στους δρόμους γυρίζω και ψάχνω για τον εαυτό μου
κανείς δε με βρήκε ακόμα και στο όνειρό μου.Ρεκλάμες, πορείες, χαφιέδες, πανό, διαδηλώσεις
εμπόροι ρουφιάνοι πουλάνε ελπίδες με δόσεις
κι εσύ με ρωτάς αν αντάμωσα την ευτυχία,
γραμμένη στον τοίχο την είδα σε μια συνοικία.ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΙΚΛΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέδριο Φιλοσοφίας: Κοσμοπολιτισμός και φιλοσοφία
Συνέδριο Φιλοσοφίας: Κοσμοπολιτισμός και φιλοσοφίαΟμιλία του γερμανού φιλοσόφου Γιούργκεν Χάμπερμας στη σημερινή συνεδρίαΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 06/08/2013 14:44
Γιούργκεν Χάμπερμας: Μόνο η πολιτική αλληλεγγύη βάζει φράγμα στις αγορέςΒαρυσήμαντη ομιλία του γερμανού «ροκ σταρ» της φιλοσοφίας στο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας στην ΑθήναΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05:45
Θεωρεί εαυτόν βέρο «κοσμοπολίτη». Όμως ο όρος αυτός είναι πολιτικά «φλου» και «λίγος» για τον «Καντ» της εποχής μας Γιούργκεν Χάμπερμας. Γι αυτό και στη συνεδρία της Τρίτης στο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας στην Άουλα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έγινε προς τιμήν του με θέμα τον «κοσμοπολιτισμό», προτίμησε να αναφερθεί σε μια πολύ πιο φιλόδοξη πρόκληση: τη «θεσμοποίηση του διεθνούς δικαίου» και τη συναφή δημοκρατική της νομιμοποίηση. Μόνο με το συνδυασμό τους, τόνισε, μπορεί να «εξημερωθεί» η πολιτική εξουσία και να επεκταθούν η δημοκρατία και το δίκαιο πέρα από τα εθνικά σύνορα.
Στη σημερινή παγκόσμια κοινωνία, είπε, «ακόμα και οι υπερδυνάμεις χάνουν τη λειτουργική αυτονομία τους σε σημαντικά πολιτικά πεδία». Ο λόγος: Ούτε κι αυτές μπορούν να λύσουν μόνες τους μια σειρά από προβλήματα – πολιτικά, οικολογικά, κοινωνικά. Αυτό εξηγεί τη συνεχή αύξηση των διεθνών οργανώσεων και οργανισμών. Και το ίδιο εξηγεί επίσης τη συνεχή απώλεια της κυριαρχικότητας των κρατών.
Όμως η αυξανόμενη διεθνής συνεργασία έχει κυρίως εξορθολογιστικό χαρακτήρα, όχι εκπολιτιστικό. Κι αυτό επειδή δεν είναι πολιτικά νομιμοποιημένη μέσα από τον έλεγχο και τις αποφάσεις των πολιτών. Η λεγόμενη «παγκοσμοποιημένη διακυβέρνηση» είναι μόνο «η ευφεμιστική ονομασία για τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της θεσμοποίησης των διεθνών σχέσεων». Με αποτέλεσμα ένα όλο και ισχυρότερο τρεντ προς την τεχνοκρατία και την «έλλειψη αλληλεγγύης».
Αυτά τα αρνητικά φαινόμενα είναι ορατά όχι μόνο σε χαλαρές συνεργασίες κρατών, όπως στο πλαίσιο των G20, αλλά και σε θεσμικά συγκροτημένες διακρατικές ενώσεις, όπως η ευρωζώνη. Μέχρι σήμερα, τόνισε, η Νομισματική Ένωση δεν κατάφερε ολοκληρωθεί πολιτικά και να εφαρμόσει κοινή οικονομική πολιτική με τους προσήκοντες θεσμούς. Η πολιτική, δηλαδή η συνειδητή οργανωμένη δράση, παρέμεινε υποταγμένη στις «τυφλές δυνάμεις» του χρηματιστικού κεφαλαίου – με αποτέλεσμα, η ευρωζώνη να παραπαίει από τότε που εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση.
«Υπό την ηγεσία της γερμανικής κυβέρνησης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβάλλει σε κάθε χώρα να λύνει μόνη της το δημοσιονομικό της πρόβλημα» είπε. Με μοιραία συνέπεια, πρόσθεσε, την κατάρρευση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και των δημόσιων υπηρεσιών των υπερχρεωμένων κρατών – και δη αποκλειστικά εις βάρος των ασθενών οικονομικών στρωμάτων.
Η έλλειψη αλληλεγγύης έχει σύστημα: «Ο Κώστας Σημίτης δήλωσε πρόσφατα ότι η αλληλεγγύη δεν αρέσει πολύ στο πρόγραμμα ορισμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης» υπενθύμισε. Παρόλο που ο πρώην έλληνας πρωθυπουργός κάθεται σε «ένα γυάλινο πύργο», πρόσθεσε, (σ.σ.: και γι αυτό θα έπρεπε να αποφεύγει τους πετροβολισμούς) «η αντίληψή του περί αλληλεγγύης είναι μάλλον σωστή».
Σε κάθε περίπτωση, τόνισε, είναι αναγκαία μια νέα αντίληψη περί αλληλεγγύης, που δεν θα στηρίζεται σε κούφιες εκκλήσεις, αλλά θα έχει, μεταξύ άλλων, σταθερό φιλοσοφικό υπόβαθρο.
Για να την καθορίσει, ο Χάμπερμας έκανε μια βασική διάκριση ανάμεσα στην «εθιμική» και την «πολιτική» αλληλεγγύη.
Η πρώτη, είπε, πηγάζει από τις «προ-πολιτικές», ή «οργανικές» (συνήθως οικογενειακές) σχέσεις των «περίπου νατουραλιστικών οικονομιών», που στηρίζονται στην αρχή της ατομικής ανταποδοτικότητας – ο ένας συγγενής βοηθά εν ανάγκη τον άλλο, η βοήθεια δεν είναι δηλαδή συλλογικά οργανωμένη.
Η δεύτερη, πρόσθεσε, προϋποθέτει μια πολιτικά οργανωμένη κοινωνία, συνήθως ένα κράτος, στο οποίο η «πολιτική» αλληλεγγύη έχει συλλογικό χαρακτήρα, που εκφράζεται σε θεσμούς – κοινωνικές ασφαλίσεις, δημόσια υγεία, δημόσια εκπαίδευση, κλπ.
Μπορεί η δεύτερη (πολιτική) αλληλεγγύη να μην έχει τη «φυσική» δύναμη της πρώτης, είναι όμως πιο «επιθετική» και «κοιτά προς τα εμπρός» ζητώντας από κάθε κράτος να «εξαργυρώσει» την υπόσχεση που δίνει η «νομιμοποιητική του αξίωση». Αυτό γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό σε εποχές κοινωνικού και οικονομικού εκσυγχρονισμού.
Αυτή ακριβώς η αντίληψη περί «πολιτικής» αλληλεγγύης πρέπει, σύμφωνα με τον ίδιο, να εφαρμοστεί τώρα (αλλά σε πολύ ευρύτερη κλίμακα) και στην ευρωζώνη. Οι πολίτες της «πρέπει να πιέσουν για μεγαλύτερη πολιτική ολοκλήρωση» τόνισε. «Με στόχο την επέκταση του ελέγχου τους πάνω στις περίπου νατουραλιστικές οικονομικές δυνάμεις (σ.σ.: δηλαδή τις τράπεζες, κλπ.) και την αποκατάσταση της δημοκρατικής ισορροπίας ανάμεσα στην πολιτική και τις αγορές».
Πλήθος κόσμου περιστοίχιζε τον Γιούργκεν Χάμπερμας το μεσημέρι της Τρίτης 6 Αυγούστου στην είσοδο του αμφιθεάτρου AULA της φιλοσοφικής σχολής. Ο γερμανός «ροκ σταρ» της φιλοσοφίας βρίσκεται στην Ελλάδα στο πλαίσιο του μεγάλου συνεδρίου για τη φιλοσοφική σκέψη και η Τρίτη ήταν αφιερωμένη ειδικά σε αυτόν. Τίτλος της συνεδρίας, «Κοσμοπολιτισμός σήμερα».Στο πρώτο μέρος της συνεδρίας ο Γ. Χάμπερμας που είναι εναντίον της δημιουργίας «πλανητικού κράτους», μίλησε για τον πολλαπλό ρόλο του Ευρωπαίου σήμερα. Ως πολίτης ενός κράτους εξακολουθεί να έχει μεγάλο ρόλο. Ως πολίτης της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο ρόλος του είναι μικρότερος. Και ως πολίτης «συνεργασίας κρατών» δεν έχει καθόλου λόγο. Ενα παράδειγμα που ο Χάμπερμας έφερε είναι του G20.Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του, ο γερμανός φιλόσοφος αναφέρθηκε στην έννοια της αλληλεγγύης και την διαμόρφωσή της στο πέρασμα του χρόνου. Από την «πρωτόγονη», προ- πολιτική μορφή της, σε πολιτική, μια αλληλεγγύη που στηρίζεται στους πολιτικούς θεσμούς και σε ένα είδος «συνειδητών αποφάσεων των πολιτών».ΔΗΜΟΣΊΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ “ΤΟ ΒΗΜΑ” ΣΤΙΣ 6/8/1913Φόρος τιμής στον Κώστα Βάρναλη
Τρεῖς θάνατοι
Ζηλεύω σου τὸ θάρρος, Καρυωτάκη,
νὰ σμπαραλιάσεις τὴν τρανὴ καρδιά,
καὶ τὴν κακοτυχιά σου, Ὀλύμπιε Τάκη,
νὰ σὲ πάρουν τὰ κύματα βαθιά.Μὲ πάει γελώντας ὁ Χάρος στὰ ἑκατό μου,
σιχάθηκα τὸν ἄχαρο ἑαυτό μου.
Σπλαχνίσου με, καταραμένε Χάρε,
κι ἂν ὄχι ἐμέ, τὴ θύμησή μου πᾶρε.Ὅσο τὰ περασμένα ἀνακαλῶ,
τόσο δὲ βρίσκω τίποτα καλό.
Πόνοι, ἀρρώστιες, μὲ κάναν μοιρασιά,
μὰ θὰ πάω μονάχα ἀπὸ σιχασιά.29-7-73
Κώστας Βάρναλης
Φόρος τιμής στον Γιάννη Σκαρίμπα
Γιάννης Σκαρίμπας
