Μέσα σε ένα καταιγισμό δυσμενών δημοσιευμάτων για την ελληνική οικονομία που μιλούσαν για πτώχευση του ελληνικού κράτους, η νέα κυβέρνηση βγήκε να δανειστεί πέντε δισεκατομμύρια Ευρώ. Τα προσφερόμενα δανεικά έφτασαν τα εικοσιπέντε δισεκατομμύρια και η κυβέρνηση αποδέχτηκε τα οχτώ. Πρέπει να σημειωθεί πως το κόστος δανεισμού υπήρξε εξαιρετικά υψηλό σε σχέση με άλλα δάνεια που προσφέρονται σε άλλες χώρες. Αλλά, από το να είναι μια χώρα υπό πτώχευση, μέχρι να τις προσφέρονται ένα σωρό δανεικά, δεν έχει λογική εξήγηση παρά μόνο ότι παίζονται κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος της. Εδώ πρέπει να πούμε ότι τα περιθώρια άμυνας κατά του υψηλότοκου δανεισμού είναι αυτή την στιγμή μηδενικά. Μόνο με μια υγιή και δυναμική οικονομία θα είμαστε προστατευμένοι από τέτοια οικονομικά παιχνίδια των διεθνών αγορών του χρήματος, οι οποίες ως φαίνεται διψούν για τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει λοιπόν να πούμε ότι αξίζει να στρατευτούμε όλοι για την προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας μας, που όπως φαίνεται δεν πλήττεται για την αξιοπιστία της, αλλά για τις ανορθόδοξες επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης.
ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος του wif.gr
Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής, των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχαμε ένα πρώτο δείγμα της εξωτερικής πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ο πρόεδρός της που είναι και υπουργός εξωτερικών. Η πολιτική αυτή χαρακτηρίζεται με μία λέξη: ενδοτική. Δηλαδή υποχωρητική, άτολμη, φοβισμένη, πολιτική που δεν είναι δυναμική και δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, αλλά τις επιθυμίες κάποιας μεγάλης δύναμης ή υπερδύναμης.
Η Ελλάδα και η Κύπρος είχαν σοβαρούς λόγους για να μπλοκάρουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε., γιατί η υποψήφια ασιατική, μουσουλμανική χώρα δεν τηρεί τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει έναντι της Ε.Ε. και της Κύπρου. Δεν ανοίγει τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα ως έχει υποχρέωση. Με άλλα λόγια δεν σέβεται τις υποχρεώσεις της, δεν τιμά την υπογραφή της, περιφρονεί την Ε.Ε. βασικά. Αν οι χώρες της Ε.Ε. και μάλιστα οι μεγάλες που δίνουν τον τόνο και την κατεύθυνση είχαν λίγη τσίπα, θα μπλοκάριζαν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις για να εξαναγκάσουν την υποψήφια Τουρκία να συμμορφωθεί και να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις της. Αλλά ο αυθάδης ασιάτης διαθέτει ισχυρούς προστάτες: τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Και οι υποτιθέμενες μεγάλες δυνάμεις της Ε.Ε. – Γαλλία, Γερμανία – κάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται την αλαζονεία του ασιάτη και την περιφρόνηση του προς τους κανόνες, διεθνείς και της Ε.Ε. Η Κύπρος όμως, ως άμεσα ενδιαφερόμενη, έπρεπε να ζητήσει την τήρηση των κανόνων και να μπλοκάρει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Αυτό άλλωστε επιθυμούσε να πράξει ο πρόεδρος της Κύπρου, ο οποίος είχε στείλει στους 26 ομολόγους του σχετική επιστολή πριν από την σύνοδο. Προφανώς δεν τον άφησε η Ελλάδα και η ενδοτική εξωτερική πολιτική της.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr
Πολλοί εκ των αγροτών ξεκίνησαν κινητοποιήσεις αποκλείοντας τους δρόμους προκειμένου να πιέσουν την κυβέρνηση να αποδεχθεί τα αιτήματά τους. Η κυβέρνηση έχει προγραμματίσει έναν ευρύ διάλογο με όλους τους ενδιαφερόμενους που εμπλέκονται στην παραγωγή και διάθεση των προϊόντων και έχει καλέσει και τους καθιερωμένους φορείς των αγροτών για να εξεταστεί το θέμα. Όμως οι αγρότες που είναι στα μπλόκα δεν συμμερίζονται την φωνή των συλλογικών τους οργανώσεων, λέγοντας πως δεν τους εκπροσωπούν. Αυτή η τροπή των πραγμάτων είναι σίγουρα αποτέλεσμα ενός δημοκρατικού ελλείμματος. Το δεύτερο που παίρνει σειρά, είναι το κλείσιμο των δρόμων. Κανένας δεν μπορεί, όσο δίκιο και αν έχει, να εμποδίζει τους άλλους να κυκλοφορούν. Αυτό κι αν είναι έλλειμμα Δημοκρατίας. Μπροστά λοιπόν σε έναν φαύλο κύκλο αιτημάτων και διεκδικήσεων, η κοινωνία ταλαιπωρείται σε μια ώρα που η εθνική μας κυριαρχία δοκιμάζεται από το οικονομικό θέμα που έχει προκύψει και που με τιτάνιες προσπάθειες προσπαθεί η κυβέρνηση να επιλύσει.
Θα θέλαμε από τους καταληψίες αγρότες μια πιο ήπια διεκδίκηση, και να αναδείξουν το πρόβλημα – αν αυτό υπάρχει – ως πρόβλημα Δημοκρατίας.
ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος του wif.gr
Η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, αντανακλάται και στον διπλωματικό τομέα, ο οποίος δεν έχει πλέον το κύρος που είχε και πριν πολλά χρόνια. Όταν λοιδωρούν Ε.Ε. και διεθνής τύπος μια χώρα – μέλος της Ε.Ε., αυτό σημαίνει ότι έχουν εξαντληθεί οι διπλωματικές ικανότητες της χώρας και οι δυνατότητες της διπλωματίας της να επηρεάσει διεθνείς καταστάσεις. Γιατί η διπλωματία είναι συνάρτηση των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών δυνάμεων μιας χώρας και ελάχιστα ή και καθόλου δεν επηρεάζουν τις καταστάσεις τα πρόσωπα που ασκούν τη διπλωματία αυτής της χώρας.
Η καλή οικονομική κατάσταση της χώρας, παίζει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στον στρατιωτικό τομέα, δεδομένου ότι τα σύγχρονα οπλικά συστήματα είναι πανάκριβα και πρέπει να αγοραστούν μετρητοίς ή με πίστωση. Μία χώρα με χρεοκοπημένη οικονομία, προφανώς δεν είναι σε θέση να αγοράσει πολεμικά αεροπλάνα, σκάφη, άρματα μάχης, πυραύλους κλπ., εκτός αν εγκαταλείψει από οικονομική άποψη άλλους κρατικούς τομείς, όπως πράττει η Τουρκία που ενώ βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και λαμβάνει δάνεια από αυτό, αγοράζει παράλληλα σύγχρονα οπλικά συστήματα. Αντιθέτως η ελληνική κυβέρνηση ομιλεί για μείωση των στρατιωτικών δαπανών, επομένως για υποβάθμιση της αμυντικής ικανότητας της χώρας μας, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Μία ισχυρή ελληνική οικονομία μπορεί να εξασφαλίσει πολιτική σταθερότητα, κοινωνική ειρήνη, κοινωνικό κράτος, βοήθεια στα χαμηλά οικονομικά στρώματα και κυρίως σε όσους ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας, επενδύσεις και καταπολέμηση της ανεργίας, αξιοπρεπή διεθνή διπλωματική παρουσία, ένοπλες δυνάμεις ικανές να αποτρέψουν στρατιωτικές επιθέσεις ή εκβιασμούς εχθρών και «φίλων» – με δυό λόγια ευημερία και ειρήνη.
Πραγματικά αξίζει να δουλέψουμε για την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr.
Η μάστιγα της τοκογλυφίας είναι μια κοινωνική πληγή που έχει τις ρίζες της εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν οι άνθρωποι ανακάλυψαν ότι το χρήμα, δηλαδή το αποτέλεσμα της αποταμιευμένης εργασίας, είναι ένα εμπόρευμα όπως όλα τα άλλα υλικά εμπορεύματα το οποίο μάλιστα είναι το πιο προσοδοφόρο από όλα τα υπόλοιπα. Η δίχως όριο και μέτρο εκμετάλλευση της εργασίας από το χρήμα-κεφάλαιο – που ξεκίνησε από τον θεσμό της δουλείας της αρχαιότητας και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με την εργασιακή δουλεία της σύγχρονης εποχής – απέδιδε και αποδίδει ακόμα, χωρίς ωστόσο να έχουν αποφευχθεί πολύ σοβαρές κοινωνικές συγκρούσεις ανά τους αιώνες, με κίνδυνο της διάσπαση του εκάστοτε κοινωνικού ιστού και σε ακολουθία της κοινωνικής ειρήνης.
Η εκμετάλλευση – απόδοση του χρήματος με την μορφή της τοκογλυφίας ήταν πάντα μια πολύ δύσκολη και λεπτή στο χειρισμό της υπόθεση και η εκμετάλλευση των ανθρώπων – θυμάτων της τοκογλυφίας έπρεπε να είναι πιστοποιημένη και επιβεβλημένη με τρόπο ώστε να δημιουργεί τον μικρότερο κίνδυνο εξεγέρσεων και κατ’ ακολουθία κοινωνικών αναταραχών. Έτσι πολλοί λαοί ασκούσαν την τοκογλυφία μέσα από βασιλικά διατάγματα ή ακόμα και μέσα από “θεϊκές” εντολές, όπως έπρατταν οι Εβραίοι με την λεγόμενη Παλαιά Διαθήκη η οποία κατεδίκαζε μεν την τοκογλυφία αλλά μόνο ανάμεσα στους ομοεθνείς και ομόθρησκους εβραίους, επέτρεπε όμως σε αυτούς να την ασκούν (την τοκογλυφία) στους αλλόθρησκους δηλαδή στους Χριστιανούς και στους Μωαμεθανούς.
Παρότι ο χριστιανισμός δεχόταν την Παλαιά Διαθήκη σαν ιερό κείμενο, δεν έδωσε σημασία(;) στην τοκογλυφία μέχρι και τον 12ο μ.Χ. αιώνα. Όταν με την άνοδο της φεουδαρχίας χιλιάδες υπερχρεωμένοι ακτήμονες αγρότες άρχισαν να διαμαρτύρονται στους επισκόπους για την άγρια εκμετάλλευσή τους από τους τοκογλύφους – δανειολήπτες φεουδάρχες, μόνο τότε η Χριστιανική Εκκλησία καταδίκασε επισήμως την τοκογλυφία στην οικουμενική Σύνοδο της Ρώμης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση οι μοναδικοί που συνέχιζαν να δανείζουν με τόκο, οι εβραίοι και οι Ιππότες του Ναού, γνωστοί σαν Ναϊτες οι λεγόμενοι ελευθερωτές των αγίων Τόπων. Οι πρώτοι σύμφωνα με την Βίβλο τους που επέτρεπε να δανείζουν με τόκο σε αλλόθρησκους και οι δεύτεροι, που έξυπνα βάφτισαν τον τόκο “πρόσθετο δώρο”, ήταν πλέον οι κυρίαρχοι στην αγορά του χρήματος.
Αλλά το συσσωρευμένο χωρίς όρια χρήμα φέρνει και χωρίς όρια αντίδραση από τους υφιστάμενους την εκμετάλλευση και όχι μόνο. Υπάρχουν και αυτοί που θέλουν τα καρπωθούν τα συλλεγέντα και εποφθαλμιούν να πάρουν την θέση των κατόχων. Μόνο που στην δεύτερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με εξουσίες αντίπαλες. Έτσι το 1307 οι τοκογλύφοι Ιππότες Ναϊτες εξοντώθηκαν από τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο τον Δ΄ (σφαγιάστηκαν με τον χειρότερο τρόπο και στραγγαλίστηκε ο αρχηγός τους), φυσικά με τις ευλογίες της επίσημης Δυτικής του Χριστού Εκκλησίας και την ομολογημένη συναίνεση του Πάπα Κλήμη του Ε’. Η δολοφονία και η εξόντωση των Ναϊτών δεν είχε κανένα στόχο να προστατεύσει τους υποφέροντες δανειοδοτηθέντες από την εκμετάλλευση μέσω της τοκογλυφίας που ασκούσαν οι Ναίτες. Σκοπό είχε οι Φίλιππος ο Δ’ και ο Πάπας Κλήμης ο Ε΄ να βάλουν στο χέρι τα τεράστια αποθέματα χρυσού και τιμαλφών που συγκέντρωσαν οι Ναϊτες από τα θύματά τους και από το πλιάτσικο των πολέμων στην Αντολή στο όνομα της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων. Και τα κατάφεραν. Τουλάχιστον να τους εξοντώσουν, αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι οι παθόντες πρόλαβαν και μετέφεραν τους θησαυρούς τους στην Αγγλία και τους παρέδωσαν στους εχθρούς τους, αντίπαλο τάγμα Ιπποτών, για να μην πέσουν στα χέρια του Πάπα. Τόσο ήταν το μίσος τους γι’ αυτόν. Όμορφος, Χριστιανικός κόσμος. Ήταν αυτοί οι Ιππότες που στο στήθος τους πάντα έφεραν έναν κόκκινο σταυρό, και είχαν ορκιστεί να ελευθερώσουν τα άγια χώματα που περπάτησε και μαρτύρησε ο Χριστός. Τοκογλύφοι και ελευθερωτές. Πάντα εις το όνομα του Κυρίου(;)
Μετά από αυτή την εξολόθρευση των Ναϊτών, οι Εβραίοι έμειναν οι μόνοι κυρίαρχοι στην άσκηση της τοκογλυφίας. Βέβαια αυτό ήταν ευχή και κατάρα μαζί. Γιατί σε κοινωνίες πολυθρησκευτικές οι Εβραίοι έδρασαν στην αρχή με σχετική ευκολία. Δάνειζαν στους αλλόθρησκους γείτονές τους μέχρι που τους έφταναν σε πραγματική απόγνωση. Αναγκάζονταν να πουλήσουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να ξεχρεώσουν τους δυνάστες τους, μέχρις ότου ο κόμπος έφτανε στο χτένι, και όλη η παθούσα κοινωνία μέσα από κυριολεκτικά κωμικοτραγικές και γελοίες αφορμές προχωρούσαν στην φυσική εξόντωσή τους. Έτσι όλοι ξεχρεώνονταν αυτόματα και η κοινωνία συνέχιζε να υπάρχει.
Όταν μετά από λίγους αιώνες όταν άρχισαν οι τραπεζικές και χρηματιστηριακές μπίζνες, οι έχοντες την “τεχνογνωσία” του δανίζειν Εβραίοι, με όλο το κόστος σε θύματα και αντισημιτικό πνεύμα που δημιούργησαν στο μεταξύ, ήταν επόμενο να κυριαρχήσουν. Είναι οι ίδιοι που μέχρι σήμερα είναι οι κυρίαρχοι του χρηματοπιστωτικού παιχνιδιoύ παγκοσμίως. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι τραπεζίτες του κόσμου είναι εβραϊκής καταγωγής. Μέχρι και στη μεγαλύτερη τράπεζα των Γερμανών, που δεν φημίζονται για τα καλά τους αισθήματα έναντι των Εβραίων, έχουν διοικητή της έναν εβραίο και μάλιστα ελβετό υπήκοο, τον Joseph Ackerman.
Η επικερδής αλλά άχαρη αυτή δουλειά, μπορεί να τους έφερε σε πλεονεκτική οικονομική θέση αλλά με τίμημα έναν αντισημιτισμό που έχει τις ρίζες του ακόμη και πριν την σταύρωση του Χριστού. Η σταύρωση του Χριστού είναι μόνο η αφορμή και η ψευτοδικαιολογία για την κατά καιρούς και κατά τόπους εξόντωσή τους, ιδίως στον μεσαίωνα.
Αν παλαιότερα υπήρχε ο κίνδυνος κάποιοι άνθρωποι να χάσουν την ελευθερία και την οικονομική τους ανεξαρτησία ή και περιουσία, σήμερα, με την παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και οικονομία και τα ενιαία νομίσματα, κινδυνεύουν πλέον ολόκληρα κράτη να χάσουν την ανεξαρτησία τους και γενιές ολόκληρες να καταντήσουν δουλοπάροικοι, όχι άλλων εθνών αλλά διεθνών τραπεζιτών που έχουν όνομα και διεύθυνση. Αν τον 6ο π.Χ. αιώνα η αθηναϊκή αριστοκρατία αντιλήφθηκε ότι η κοινωνική ειρήνη ήταν σημαντικότερη από το χρήμα και είχε την τύχη να βρεθεί ένας Σόλων, σήμερα, στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις. Μαρτυρία γι αυτό είναι το παράδειγμα της Αργεντινής και άλλων χωρών, που με την ευλογία του ΔΝΤ οδηγήθηκαν στην χρεοκοπία.
Είναι γνωστό ότι οι ασκούντες την τοκογλυφία – μεμονωμένα άτομα ή σύγχρονα πιστωτικά συστήματα – δεν είχαν ούτε μπορούν να έχουν “ανθρώπινο πρόσωπο”, παρά τον πακτωλό χρημάτων που ξοδεύουν στα ΜΕDIA προσπαθώντας να μας πείσουν για το αντίθετο. Οι φιλήδονες γυναίκες σε ξωτικές παραλίες και οι ερμαφρόδιτα ανδρογύναια με ακριβά αυτοκίνητα δεν συγκινούν πια κανένα. Την ελευθερία μας δεν την αλλάζουμε με κανένα από τα αγαθά τους.
Δεμένοι πισθάγκωνα στο κατάρτι του σαπιοκάραβου που λέγεται Ελλάδα, παλεύουμε με πάθος για την επιστροφή μας στην Ιθάκη. Η κωπηλασία είναι δύσκολο άθλημα. Πόσο μάλλον όταν γίνεται σε θάλασσα με την τρικυμία μέσα σου. Οι θεοί ήταν και θα είναι πάντα εναντίον μας. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, και τους θυσιάζοντες στους βωμούς τους, τους έχουμε γραμμένους στα παλιά μας τα παπούτσια. Η ελπίδα απ’ αυτούς και η πίστη μας γι’ αυτούς έχει πεθάνει δίπλα στους σφαγμένους Ναϊτες και στα σκοτωμένα παιδιά της Παλαιστίνης. Δίπλα στους επί δικαίω και αδίκω θανόντες.
Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος είναι ήδη σε εξέλιξη και είναι οικονομικός.
Κιντάπογλου Γιάννης, επισκέπτης του WIF
Η οικονομία της χώρας μας βρίσκεται σε δεινή θέση, λόγω των ελλειμμάτων των προϋπολογισμών, του διογκωμένου δημόσιου χρέους, του σπάταλου δημόσιου τομέα, της χαμηλής παραγωγικότητας των εργαζομένων, της συνεχούς μείωσης των εξαγωγών, της έλλειψης βασικών μεταρρυθμιστικών προσπαθειών, της μεγάλης φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου κυρίως καυσίμων, της εισφοροδιαφυγής που διαλύει το ασφαλιστικό σύστημα, καθώς και της νοοτροπίας της μη προσπάθειας των εργαζομένων που καλλιεργούν οι συντεχνίες των συνδικαλιστών.
Η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, επέφερε τη διεθνή αναξιοπιστία της χώρας, που οφείλεται και στην απόκρυψη ή παραχάραξη των σχετικών στατιστικών στοιχείων από τις κυβερνήσεις μας. Για όλα αυτά που άρχισαν το 1981, για να διογκωθούν στην συνέχεια, ευθύνονται οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και οι πολίτες που ζητούν οικονομικές παροχές και διορισμούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για να ψηφίσουν τα δυο κόμματα εξουσίας. Ήδη ο κίνδυνος να μη δανείζουν τη χώρα μας οι διεθνείς αγορές χρήματος είναι ορατός, ενώ οι παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο διεθνείς τύπος, μας λοιδορούν καθημερινώς, μας χλευάζουν, μας απειλούν, προβλέπουν πτώχευση του κράτους, μας συμβουλεύουν να προσφύγουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο οποίο καταφεύγουν οι χρεοκοπημένες χώρες. Σε αυτό το σημείο αθλιότητας έφερε τη χώρα ο φαύλος δικομματισμός.
Η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, επηρεάζει δυσμενώς την πολιτική κατάσταση της χώρας μας. Τον προσεχή Μάρτιο που θα υλοποιηθούν σε φορολογικούς νόμους τα επώδυνα μέτρα που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, θα υπάρξει προφανώς κοινωνική αναταραχή, που ήδη υποβόσκει και μερικές φορές εκδηλώνεται, κυρίως στο διαδίκτυο, στο οποίο και μεμονωμένοι πολίτες διατυπώνουν τις αντιρρήσεις τους για τα πολλά φορολογικά μέτρα. Οι αντιδράσεις των κοινωνικών ομάδων θα προκαλέσουν πολιτική αποσταθεροποίηση, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες. Αν και η κυβέρνηση ελέγχει μέχρις ενός σημείου το συνδικαλιστικό κίνημα, προφανώς αυτό θα αντιδράσει επειδή επενδύει στον λαϊκισμό και στα πλέον ευτελή συμφέροντα. Θα δούμε τους αντικτύπους στο πολιτικό κατεστημένο, αλλά και τις θέσεις που θα λάβουν οι πολίτες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr
Η ελληνική οικονομία περνάει μέρες δύσκολες. Αιτία αυτής της δυσκολίας είναι οι αλόγιστοι χειρισμοί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Τώρα κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν είναι αργά ή έχουμε ακόμα χρόνο να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι προσπαθεί με χίλιους δυό τρόπους να ξεπεράσει τις δυσκολίες, πλην όμως μέτρα και νομοθετήματα δεν συμβαδίζουν πάντα με την λογική. Πχ ο φόρος για την γονική παροχή. Αυτή η κατάσταση όλο και ενισχύει την πεποίθηση ότι θα καταφύγουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όμως μια τέτοια τροπή θα αποβεί εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας και θα μας καταστήσει υποχείρια του εν λόγω ταμείου. Δηλαδή δουλοπάροικους μέσα στην ίδια μας την χώρα. Για να μην φθάσουμε ως εκεί, θα πρέπει οι προνομιούχοι Έλληνες να δεχθούν τις σχετικές μειώσεις στο εισόδημα τους, διότι με μια καταφυγή στο Δ.Ν.Τ. αυτομάτως τα προνόμια θα απαλειφθούν, αφού οι αποφάσεις θα παίρνονται από αυτό και θα είναι πολύ χειρότερες. Και βέβαια υπάρχει το θέμα της εθνικής υπερηφάνειας, που σε μια τέτοια τροπή μόνο τα αρχαία μας στολίδια θα μείνουν να μας γοητεύουν. ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος του wif.gr
Η χώρα μας υφίσταται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης ένα σκληρό έλεγχο, για τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, το τεράστιο δημόσιο χρέος, και την κατάρρευση του φοροεισπρακτικού του κράτους, που δεν μπορεί να συγκεντρώσει τα νομοθετημένα έσοδα και τις τεράστιες σπατάλες του δημοσίου. Όλα αυτά αναγκάζουν το κράτος να δανείζεται κάθε χρόνο από τις διεθνείς αγορές, με υψηλά επιτόκια σε σχέση με άλλες δανειζόμενες χώρες, για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες δαπάνες και να πληρώσει τοκοχρεολύσια παλαιών δανείων. Πολλοί διαβλέπουν περαιτέρω άνοδο των επιτοκίων για τα δάνεια του Ελληνικού δημοσίου, ή ακόμη και άρνηση δανεισμού των αγορών, λόγω του αρνητικού κλίματος που έχει διαμορφωθεί για την Ελληνική οικονομία. Σε αυτή την περίπτωση και για να αποφευχθεί η πτώχευση της χώρας, θα καταφύγει μοιραία η κυβέρνηση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο θα μας δανείσει βεβαίως, αλλά επιβάλλοντας ταυτοχρόνως σκληρή πολιτική λιτότητας και νέες αποδοτικές φορολογίες. Και άλλες χώρες της Ε.Ε. έχουν υψηλό δημόσιο χρέος: Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, αλλά το αντιμετωπίζουν με την λήψη μέτρων και την επιβολή δημοσιονομικής πειθαρχίας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις – Κ. Σημίτη, ΠΑΣΟΚ, Κ. Καραμανλή, Ν.Δ.- το αντιμετώπισαν για πολλά χρόνια με την δημιουργική λογιστική και την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων. Όμως τα κόλπα απεκαλύφθησαν από τις υπηρεσίες της Ε.Ε. και η χώρα μας έχασε αυτομάτως την αξιοπιστία της, έναντι των εταίρων της Ε.Ε., των υπηρεσιών της και τι κυριότερο ίσως έναντι των διεθνών αγορών χρήματος. Η απώλεια της αξιοπιστίας της χώρας μας – της εκάστοτε κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών και ιδίως της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος- ήταν μεγάλο πλήγμα, γιατί πλέον κανείς δεν μας έχει εμπιστοσύνη, και όλοι ομιλούν με τα χειρότερα λόγια για την χώρα μας Εάν η κυβέρνηση καταφέρει να απεμπλακεί από τους λαϊκιστές και τις στρατιές των οπαδών της που θέλουν να βολευτούν στο δημόσιο, θα λάβει τα πρέποντα για την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας. Στη συνέχεια θα πρέπει να καταβάλλει πολλές προσπάθειες για να ανακτήσει η χώρα μας τη χαμένη, διεθνώς, αξιοπιστία της . τα παραπάνω βέβαια συμβαδίζουν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr.