Άλλη μια Κυριακάτικη Καλημέρα, μαζί με τα σοφά λόγια και τις παραινέσεις του μεγάλου στοχαστή GABRIEL GARCIA MARQUEZ που παραθέτει στον 9ο λόγο του για να ζούμε.
<< Ίσως ο Θεός, θέλει να γνωρίσεις πολλούς λάθος ανθρώπους, μέχρι να γνωρίσεις τον σωστό, έτσι όταν συμβεί αυτό θα είσαι πραγματικά ευγνώμων. >>
Καταλαβαίνετε τη δυσκολία αυτής της ερευνητικής προσπάθειας. Οι άνθρωποι είναι πολλοί, με διαφορετικό χαρακτήρα, θέσεις και απόψεις για όλα τα θέματα. Φανταστείτε λοιπόν πόσους ανθρώπους πρέπει να ερευνήσουμε, να μάθουμε να γνωρίσουμε και με τι κριτήριο να κρίνουμε τον καθένα. Θεωρώ ότι το έργο αυτό είναι από τα δυσκολότερα.-Προϋποθέτει ότι εμείς είμαστε οι σωστοί, οι κριτές. Ποιος θα το βεβαιώσει αυτό; Και ποιος θα μας δώσει το χρίσμα του σωστού ανθρώπου;
Και ας υποθέσουμε ότι το παίρνουμε από κάπου. Το επόμενο ερώτημα στη συνέχεια θα είναι. Μα αυτό δε λέγεται υπέρμετρος εγωισμός;
Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή που σχεδόν όλος ο κόσμος, είναι λάθος. Η διατήρηση του λάθους μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, με ελάχιστες εξαιρέσεις . Στην καθημερινότητά μας, αντιμετωπίζουμε μεγάλο αριθμό λανθασμένων θέσεων και αντιθέσεων μεταξύ των ανθρώπων και των πραγμάτων.-Γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους και ανάμεσά τους, ίσως από ένστικτο, ή πείρα, ή γνώση, επιλέγουμε κάποιους με τους οποίους ερχόμαστε λίγο πιο κοντά, για να δούμε καλύτερα αυτούς που επιλέξαμε. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι και μέσα στους λίγους αυτούς, δυσκολευόμαστε περισσότερο να φτάσουμε στην οριστική επιλογή μας.- Ο χρόνος κυλά. Εμείς ακόμη ψάχνουμε να βρούμε τους σωστούς ή τον σωστό. Άραγε θα μας φτάσει μια ζωή ή όχι. Και αν τον βρούμε θα είμαστε πραγματικά ευγνώμονες στο Θεό που τα καταφέραμε. Η αλήθεια, αγαπητοί μου κρύβεται αλλού.- Μέσα σε όλη αυτή την προσπάθεια και έρευνα που θα κάνουμε, είναι να κατευθύνουμε τον ίδιο τον εαυτό μας προς το σωστότερο, το σοφότερο και το καλύτερο, μήπως βρούμε τον πρώτο σωστό άνθρωπο μέσα μας κρυμμένο. Τότε η ευγνωμοσύνη μας προς το Θεό θα είναι μεγάλη, και η αμοιβή μας μεγαλύτερη.
Ζαχαρίας Προδρόμου ή Αντίνοος, επισκέπτης του wif.gr
Η πολιτική στην Ελλάδα- Ευτελισμός και διαφθορά.
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Παναγιώτη Μποκοβού με τίτλο: Η πολιτική στην Ελλάδα, ευτελισμός και διαφθορά. Αποτελείται από δέκα κεφάλαια: Πολιτική, πολίτες, τρομοκρατία. ΟΙ φορείς της εξουσίας. Τι επηρεάζει η πολιτική. Ελληνική Δημοκρατία = Ολιγαρχία του πλούτου, των Μ.Μ.Ε. και λίγων πολιτικών οικογενειών. Είσοδος στην πολιτική, οικογενειοκρατία, νεοποτισμός, λαϊκισμός. Η πολιτική και το κράτος της Αθήνας. Πολιτική και διοικητική διαφθορά. Ο ευτελισμός της πολιτικής και των πολιτικών. Οι προσπάθειες εκφυλίσμού του λαού. Το αδιέξοδο και το πρότυπο.
Το βιβλίο αποτυπώνει την αγωνία γιά την χώρα μας και τον λαό μας των ενεργών πολιτών, που κυριολρκτικά απότελούν την τελευταία ελπίδα για τη διάσωση της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Το βιβλίο βασίζεται στα γεγονότα, καταγράφει την άσκηση της πολιτικής στην Ελλάδα και κρίνει αυτή και τους πολιτικούς. Όπου χρειάζεται προτείνει λύσεις.
Συμπερασματικά το βιβλίο καταλήγει στα παρακάτω:
Η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στο τέλμα της απραξίας, καλύπτεται από την διαφθορά και οδηγείται στην παρακμή. Ότι κινείται στον δημόσιο τομέα, συνιστά μιά απλή διαχείριση δημοσιοϋπαλληλικού χαρακτήρα των τρεχουσών υποθέσεων, ενώ ο ιδιωτικός τομέας αγωνίζεται απελπισμένα -ιδίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις- να επιβιώσει. Τα ερείσματα του έθνους και του κράτους, όπως η εκπαίδευση, η εκκλησία, η νεολαία, οι ένοπλες δυνάμεις, υπονομεύονται και βάλλονται από παντού. Οι πολίτες έχουν γίνει αδιάφοροι για το παρόν και το μέλλον και γι’ αυτό η υπογεννητικότητα έχει καταστεί ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την διαιώνιση του λαού μας. Οι θεσμοί και η ηθική καταρρέουν και κανείς δεν ενδιαφέρεται να σταματήσει κράτος και λαό από τον κατήφορο.
Όλα τα θέματα εξετάζονται με σαφήνεια, αντικειμενικότητα και τόλμη, ενώ παρατίθενται στοιχεία και ντοκουμέντα. Το βιβλίο συμπεραίνει: Πολιτική στην Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον. Ευτελίστηκε, απαξιώθηκε, αυτοκαταργήθηκε. Παναγιώτης Μποκοβός, εκπρόσωπος του wif.gr
(Κεντρική διάθεση: Αριστοτέλειο βιβλιοπωλείο, Ερμού 61, Θεσσαλονίκη, τηλ 2310 282782)
Καλημέρα σας φίλοι μου.
Σήμερα θα ασχοληθώ με τον 8ο λόγο του Μεγάλου Στοχαστή G.G.MARQUEZ που μας λέγει.
<< Μην ξοδεύεις το χρόνο σου για κάποιον, που δεν νοιάζεται να τον ξοδέψει μαζί σου >>.
Δύο είναι οι πρωταγωνιστές που υπάρχουν στο συγκεκριμένο απόφθεγμα του συμβουλάτορά μας. Αυτός που αναλίσκεται ο ίδιος και ο χρόνος του στην προσπάθειά του να προκαλέσει κάποιον να δεχθεί τις συμβουλές του για την καλυτέρευση της ίδιας του της ζωής, ή της γνώσης του για κάτι που τον ενδιαφέρει άμεσα. Ενδεχομένως να κινδυνεύει ακόμη, με κύρια αιτία την άγνοιά του, ή την αδιαφορία και τον οχαδερφισμό. Κάποια στιγμή όμως η διαρκής προσπάθειά του, φέρνει την κούραση και την απογοήτευση σ’ αυτόν που θέλει οπωσδήποτε να βοηθήσει τον άλλον και να του διδάξει την αυτογνωσία και στη συνέχεια τον τρόπο του ‘’σκέπτεσθαι’’ για καθετί.
Ο άλλος που είναι εντελώς αδιάφορος στην προσπάθεια που καταβάλλει ο πρώτος και που βαριέται ακόμη και να τον ακούει, ή να μην καταλαβαίνει τι θέλει να κάνει για το δικό του καλό, μη μπορώντας να εκτιμήσει την αξία της προσφοράς του σε οποιονδήποτε τομέα τον ενδιαφέρει, αρνιέται και δυσανασχετεί για τον χρόνο που ξοδεύει ακούγοντάς τον.
Δε νοιάζεται να τον ξοδέψει μαζί του. Δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί τίποτε από αυτά που του προσφέρει ο πρώτος.
Γι’ αυτό φίλοι μου η βοήθεια δίνεται σε κάποιον που τη θέλει πραγματικά και τη ζητά ο ίδιος και που καταλαβαίνει την προσφορά του πρώτου. ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ή ΑΝΤΙΝΟΟΣ, επισκέπτης του wif.gr
Όσο εξαπλώνεται η κατοχή πυρηνικών όπλων στον κόσμο, τόσο εδραιώνεται η ισορροπία του τρόμου που είχε επιτευχθεί κατα την διάρκεια του ψυχρού πολέμου, μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της τότε Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, που κατείχαν περίπου ισοδύναμα πυρηνικά οπλοστάσια, ικανά πάντως να καταστρέψουν πολλές φορές τον πλανήτη Γη. Με τα χρόνια και άλλες χώρες απέκτησαν, ή και σήμερα πρασπαθούν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα, ίσως όχι τόσο τέλεια και μεγάλων καταστροφικών δυνατοτήτων, όσο αυτά που διαθέτουν Η.Π.Α. και Ρωσία, αλλά πάντως όπλα ικανά να σπείρουν τον πυρηνικό όλεθρο. Έτσι σήμερα έχουν πλήρη πυρινικά οπλοστάσια, οι πρώτες δυνάμεις που τα απέκτησαν, Η.Π.Α., Ρωσία, Κίνα, μικρότερα οπλοστάσια η Μ. Βρετανία και η Γαλλία, καθώς και περιφεριακές δυνάμεις, η Ινδία και το Πακιστάν, ενώ λέγεται ότι διαθέτει πυρινικά όπλα μικρής ισχύος το Ισραήλ και προσπαθεί να κατασκευάσει το Ιράν και ίσως και κάποια άλλη χώρα. Η διασπορά πυρηνικών όπλων ενέχει κινδύνους κατα τις Η.Π.Α., που προσπαθούν να περιορίσουν τη διάδοσή τους, ενώ ταυτόχρονα βοηθούν φιλικές τους χώρες, π.χ. Ινδία, να τα κατασκευάσουν. Κίνδυνος υπάρχει όταν και μία μόνο χώρα τα κατέχει, ενώ ως γνωστό και τα πυρινικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ενέχουν όμοιους κινδύνους. Η ύπαρξη όμως αρκετών κρατών που έχουν πυρηνικά όπλα, εξασφαλίζει τη μη χρησιμοποίησή τους, επιβάλλει την ισορροπία του τρόμου και επομένως την ειρήνη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr
Aλήθεια, είναι το πρόβλημα της θρησκείας ο΄΄χρόνος΄΄; Είναι, άραγε, η σχέση κάθε θρησκείας με την εποχή της, την Ιστορία, την επικαιρότητα, καθοριστικός παράγοντας για την ικανότητα επιβίωσης του θρησκευτικού φαινομένου – συναισθήματος μέσα στον άνθρωπο; Είναι, μήπως, η θρησκεία κάτι το παραδοσιακό, αναχρονιστικό, προνεωτερικό, δεμένη, πάντα, με το παρελθόν, ενώ η κοινωνία, απ’ την άλλη πλευρά, νεωτερική, μοντέρνα, σύγχρονη, προσανατολισμένη σθεναρά προς το μέλλον;
Θα ήταν χρήσιμο, μάλλον, να αναρωτηθούμε, σε πρώτη φάση, αν όλα αυτά τα ερωτήματα που θέσαμε αρχικά, δεν είναι παρά μια «μετάθεση» του προβλήματος στο ανώδυνο επίπεδο της «εκκλησιαστικής ευσέβειας», μιας έννοιας σύμφυτης, βέβαια, με τον «ορισμό» της θρησκείας, με μοναδικό σκοπό και στόχο, όμως, να παρακάμψουμε, τεχνηέντως, το «πραγματικά υπαρκτικό πρόβλημα» και να προσθέσουμε στη φαρέτρα μας, λίγους επιπλέον φανατισμούς και ψευδαισθήσεις, περιχαρακωμένοι στις εγκυστώσεις ενός υπερτροφικού και νοσηρού ΄΄εγώ΄΄, που μας αλλοτριώνει καθημερινά και ύπουλα και μας διχάζει, ως έθνος και κοινωνία.
Αναζητώντας και ψηλαφώντας δειλά την απάντηση, θα μπορούσαμε να πούμε πως, σίγουρα, το «πραγματικά υπαρκτικό πρόβλημα» δεν είναι ένα επίσημο δόγμα, μια κυρίαρχη ιδεολογία, ένας θεσμός που εξελίσσεται σε καθολική νοοτροπία, αλλά, αντιθέτως, ένας ΄΄τρόπος΄΄ του βίου, αυτό που, με άλλα λόγια, θα αποκαλούσαμε προσωπική ελευθερία και ετερότητα του ανθρώπου. Και όταν μιλάμε για προσωπική ελευθερία και ετερότητα στον άνθρωπο, δεν μιλάμε, απλώς, για ΄΄επιβίωση΄΄, για να βολευτούμε, ακόμη πιο αναπαυτικά, στον καναπέ του σαλονιού μας, πίσω από φτηνά ψυχολογήματα και κούφια ιδεολογήματα! Μιλάμε για ΄΄ζωή΄΄! Μιλάμε για τον «καλόν μαργαρίτην», που πρέπει κανείς να μοχθήσει πολύ, για να φτάσει στην «εύρεσή» του! Μιλάμε για ΄΄Ποιότητα΄΄! Και αυτή η ΄΄ποιότητα΄΄ δεν είναι ΄΄στάση΄΄ και ΄΄μέγεθος΄΄, αλλά ετοιμότητα απέναντι σ’ αυτή την «υπαρκτική διακινδύνευση» όλου μας του ΄΄είναι΄΄, απέναντι σ’ αυτή την «όντως ζωή»! Οι κοινωνίες δεν έχουν ανάγκη από έναν υποκριτικό μανδύα θρησκευτικότητας, που θα εξαντλείται σε εθνικιστικές καυχήσεις και προκαταλήψεις, αλλά από την «αποφατική» εκείνη γλώσσα που αρνείται να εξαντλήσει την «Αλήθεια» στη διατύπωσή της. Αυτή την «Αλήθεια» που αρνήθηκε να διατυπώσει, με κενά λόγια, και ο Ιησούς, μπροστά στον Πόντιο Πιλάτο …
frinta, εκπρόσωπος wif.gr
Καλή Κυριακή αγαπητοί μου επισκέπτες. Φαίνεται ότι αποκτήσαμε μια επαφή κάπως στενότερη ύστερα από τόσες επισκέψεις στο WIF . Αυτό πραγματικά
μου δίνει μια διαφορετική άνεση στην επικοινωνία μας, αλλά παράλληλα μου επιτρέπει και σε κάποια μεγαλύτερα ανοίγματα στις προσωπικές μου θέσεις και απόψεις όσον αφορά τα υπέροχα αποφθέγματα ή διαπιστώσεις του ιδίου
του Μεγάλου στοχαστή της ζωής και του πνεύματος.
<< Μπορεί απλά να είσαι ένα άτομο σε όλο τον κόσμο… αλλά για κάποιο άτομο μπορεί να είσαι ο κόσμος όλος. >> (περισσότερα…)
Ζώντας στην Ελλάδα δεν ξέρει κανείς τι να φοβηθεί περισσότερο: τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που πλήττει πλέον και την πραγματική ελληνική οικονομία, ή τη διάλυση του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας, με όλες τις τρομακτικές συνέπειες σε όλους τους τομείς, για το παρόν και για το μέλλον; Και η οικονομική κρίση αντιμετωπίζεται, αφού σύμφωνα με την ειδησεογραφία οι ανά τον κόσμο κυβερνήσεις διέθεσαν μέχρι σήμερα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια για να ενδυναμώσουν τις οικονομίες τους και να αποφύγουν την κατάρρευσή τους.
Το χάος όμως που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό της χώρας μας από την αποσύνθεση του κράτους και των υπηρεσιών του, καθώς και από την αδιαφορία των πολιτών που μακάριοι επιδίδονται στα σπόρ της φοροδιαφυγής και της κατανάλωσης αγαθών και υπηρεσιών, κανείς δεν το αντιμετωπίζει, γιατί κανένας δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του, ούτε ενδιαφέρεται γι’ αυτόν τον τόπο. (περισσότερα…)
Φίλοι μου γεια σας. Η προσφώνηση δεν είναι καθόλου προσποιητή ή επιτηδευμένη. Μετά από τόσες επαφές που έχουμε, τολμώ να πω, ότι έχω αποκτήσει το δικαίωμα αυτό. Εξ άλλου είναι μια δική μου προσωπική θέση, όπως και η άποψη στα γραφόμενά μου, για τους λόγους που μας προτείνει ο Μεγάλος G.G.MARQUEZ. – Σήμερα θα ασχοληθώ με τον 6ο λόγο του.
<< Μην σταματάς ποτέ να χαμογελάς, ακόμη και αν είσαι δυστυχισμένος
…κάποιος ίσως ερωτευθεί το χαμόγελό σου >>. (περισσότερα…)
Αγαπητοί φίλοι, με αφορμή το δημοσίευμα του Παναγιώτη Μποκοβού, θέλω να εκφράσω την άποψή μου για όσα συμβαίνουν σήμερα. Η οικονομική κρίση που μαστίζει όλη την υφήλιο και που ακόμα δεν έχει φανεί παρά μόνο κάποια περιστατικά της ( κατρακύλα κολοσσιαίων τραπεζών, απολύσεις εργαζομένων και από μεγάλες εταιρείες ), είναι μία κρίση που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το πόσο θα διαρκέσει. Αν λάβουμε ως αξίωμα της οικονομικής πολιτικής ότι δεν επιτρέπονται εκλογές μεσούσης της κρίσης, τότε ούτε οι αμερικάνικες εκλογές έπρεπε να γίνουν, ούτε και οι ελληνικές πρέπει να γίνουν όσο αυτή έχει διάρκεια. Αλλά όλοι οι οικονομολόγοι λένε ότι αυτή αν καταλαγιάσει σε δέκα χρόνια να είμαστε ευχαριστημένοι. Άτοπο λοιπόν το εν λόγω αξίωμα. Και επειδή οι διαχειριστές είναι αυτοί που δεν προέβλεψαν το μπάχαλο, τίποτα δεν μας διαβεβαιώνει ότι έχουνε τις λύσεις. Και να μην ξεχνάμε ότι κατά βάση η οικονομία είναι ψυχολογία (το έχουμε ξαναπεί αυτό).
Έτσι με μια νέα κυβέρνηση, τον λαό πρόθυμο για την επιλογή του, ανοίγονται νέοι δρόμοι για το ξεπέρασμα της κρίσης και το κυριότερο, θα δρομολογηθούν νέοι συσχετισμοί για μια ανταγωνιστική οικονομία.
Αν χρειαστεί θα επανέλθω με περισσότερα επιχειρήματα.
ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος του wif.gr
Στον τόπο μας τα κόμματα της αντιπολίτευσης, επειδή κάποιες δημοσκοπήσεις τα ευνοούν και τα φέρουν με αυξημένα ποσοστά, κραυγάζουν και ζητούν τώρα αμέσως εκλογές. Η κυβέρνηση που παραμένει άτολμη και φοβισμένη όπως πάντα, χαϊδεύει τους κουκουλοφόρους που εξέθεσαν διεθνώς τη χώρα ως αναρχούμενη και τριτοκοσμική και ενδίδει στις πιέσεις συντεχνιών και κοινωνικών ομάδων, κάνοντας οικονομικές παροχές, όπως η πιο πρόσφατη ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ προς τους αγρότες, που είχαν κόψει την Ελλάδα σε κομμάτια με τα τρακτέρ τους και παρεμπόδιζαν τις συγκοινωνίες, βλάπτοντας την εθνική οικονομία. ( Οι αγρότες δεν πρόκειται να σωθούν με αυτά τα λεφτά. Θα τα φάνε και του χρόνου θα επανέλθουν ζητώντας νέες επιδοτήσεις. Εκείνα που χρειάζονται στον αγροτικό τομέα είναι γνωστά : Αναδιάρθρωση καλλιεργειών, επιλογή νέων καλλιεργειών που παράγουν δυναμικά προϊόντα, ανταγωνιστικά και ζητούμενα στις διεθνείς αγορές ). Η αντιπολίτευση με τις οξύτατες δηλώσεις αρχηγών και στελεχών και η κυβέρνηση με τις παροχές, δημιουργούν προεκλογικό κλίμα, ενώ μαίνεται η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, δοκιμάζεται σκληρά η ελληνική οικονομία και η κυβέρνηση ψάχνει ακόμη τη νέα οικονομική πολιτική που θα ασκήσει. Και όλα αυτά 17 μόνο μήνες από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, αν και η κυβέρνηση εκλέγεται για 4 χρόνια.
Ειναι γνωστό ότι οι εκλογές δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, αντιθέτως επιτείνουν τα δύσκολα προβλήματα, φρενάρουν την ανάπτυξη και οπισθοδρομούν την οικονομία. Και προφανώς ειναι έγκλημα κατά της χώρας η διενέργεια εκλογών εν μέσω της διεθνούς οικονομικής κρίσης, που ακόμη δεν αποκάλυψε όλες τις παραμέτρους της. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr