<< Μην κλάψεις γιατί ήρθε το τέλος σε μια σχέση…χαμογέλα για όλα αυτά που περάσατε μαζί. >>
Καλημέρα σας και καλή Κυριακή. Λίγο απότομα ξεκίνησα σήμερα λόγω του περιεχομένου του 10ου λόγου του Μεγάλου μας στοχαστή. Και εξηγούμαι. Όταν το τέλος σε μια σχέση αποτελεί για τον ένα εκ των δύο τη συντέλεια του κόσμου, ( εφ’ όσον έχει δώσει τέτοια διάσταση ), τότε το θέμα λαμβάνει τραγική μορφή.- Δεν είναι δυνατό να μην κλάψεις, όταν έρθει το τέλος μιας δυνατής σχέσης αγάπης. Ιδιαίτερα δε, αν η σχέση αγάπης αυτή, είναι μονομερής, ιδανική, ή ιδεατή, τότε επέρχεται η συντριβή ολόκληρου του ψυχικού κόσμου του ενός εκ των δύο, που θεωρεί ότι η αγάπη αυτή, είναι το μεγαλύτερο γεγονός που του συνέβη σ’ όλη του τη ζωή.- Συμβαίνουν και αυτά στην καθημερινότητά μας και σε πολλούς ανθρώπους, ανάλογα με τα μεγέθη που διαμορφώνει κανείς μόνος του κατά περίπτωση. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλο. Ο καθένας, έχει τη δική του ψυχική λειτουργία και είναι αυτή που διαμορφώνει το μέγεθος της απώλειας στο τέλος μιας σχέσης. Είναι καθαρά θέμα ευαισθησίας και σκεπτικού ενός έκαστου.- Ο πανδαμάτορ χρόνος, απαλύνει αυτές τις καταστάσεις, έτσι ώστε κάποτε έρχεται η ώρα να δει κανείς τα πράγματα από διαφορετική γωνία και να αναπολήσει τις ώρες, τις στιγμές, κυρίως τις ωραίες που πέρασαν μαζί με την αγαπημένη, ή τον αγαπημένο του. Σιγά σιγά, όλες αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα, γίνονται αναμνήσεις. Άλλοτε σκληρές, άλλοτε καλές, ή τραυματικές και μπαίνουν στην αποθήκη της μνήμης, ή του υποσυνείδητου.- Δε χάνονται ποτέ. Διατηρούν τη γοητεία της στιγμής, την ομορφιά της αγάπης, της σχέσης αυτής με οποιαδήποτε μορφή υπήρχε στο τότε.- Η επαναφορά αυτών των αναμνήσεων μπορεί να φέρει ένα χαμόγελο νοσταλγίας, ορατό ή αόρατο και μια σκέψη θα αναδυθεί από τα βάθη της καρδιάς, ‘’ήταν ωραία τότε’’ καλή της ώρα. Και το χαμόγελο, ίσως λίγο μελαγχολικό, θα βρει τη θέση του.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ, επισκέπτης του wif.gr
Άλλη μια Κυριακάτικη Καλημέρα, μαζί με τα σοφά λόγια και τις παραινέσεις του μεγάλου στοχαστή GABRIEL GARCIA MARQUEZ που παραθέτει στον 9ο λόγο του για να ζούμε.
<< Ίσως ο Θεός, θέλει να γνωρίσεις πολλούς λάθος ανθρώπους, μέχρι να γνωρίσεις τον σωστό, έτσι όταν συμβεί αυτό θα είσαι πραγματικά ευγνώμων. >>
Καταλαβαίνετε τη δυσκολία αυτής της ερευνητικής προσπάθειας. Οι άνθρωποι είναι πολλοί, με διαφορετικό χαρακτήρα, θέσεις και απόψεις για όλα τα θέματα. Φανταστείτε λοιπόν πόσους ανθρώπους πρέπει να ερευνήσουμε, να μάθουμε να γνωρίσουμε και με τι κριτήριο να κρίνουμε τον καθένα. Θεωρώ ότι το έργο αυτό είναι από τα δυσκολότερα.-Προϋποθέτει ότι εμείς είμαστε οι σωστοί, οι κριτές. Ποιος θα το βεβαιώσει αυτό; Και ποιος θα μας δώσει το χρίσμα του σωστού ανθρώπου;
Και ας υποθέσουμε ότι το παίρνουμε από κάπου. Το επόμενο ερώτημα στη συνέχεια θα είναι. Μα αυτό δε λέγεται υπέρμετρος εγωισμός;
Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή που σχεδόν όλος ο κόσμος, είναι λάθος. Η διατήρηση του λάθους μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, με ελάχιστες εξαιρέσεις . Στην καθημερινότητά μας, αντιμετωπίζουμε μεγάλο αριθμό λανθασμένων θέσεων και αντιθέσεων μεταξύ των ανθρώπων και των πραγμάτων.-Γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους και ανάμεσά τους, ίσως από ένστικτο, ή πείρα, ή γνώση, επιλέγουμε κάποιους με τους οποίους ερχόμαστε λίγο πιο κοντά, για να δούμε καλύτερα αυτούς που επιλέξαμε. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι και μέσα στους λίγους αυτούς, δυσκολευόμαστε περισσότερο να φτάσουμε στην οριστική επιλογή μας.- Ο χρόνος κυλά. Εμείς ακόμη ψάχνουμε να βρούμε τους σωστούς ή τον σωστό. Άραγε θα μας φτάσει μια ζωή ή όχι. Και αν τον βρούμε θα είμαστε πραγματικά ευγνώμονες στο Θεό που τα καταφέραμε. Η αλήθεια, αγαπητοί μου κρύβεται αλλού.- Μέσα σε όλη αυτή την προσπάθεια και έρευνα που θα κάνουμε, είναι να κατευθύνουμε τον ίδιο τον εαυτό μας προς το σωστότερο, το σοφότερο και το καλύτερο, μήπως βρούμε τον πρώτο σωστό άνθρωπο μέσα μας κρυμμένο. Τότε η ευγνωμοσύνη μας προς το Θεό θα είναι μεγάλη, και η αμοιβή μας μεγαλύτερη.
Ζαχαρίας Προδρόμου ή Αντίνοος, επισκέπτης του wif.gr
Καλημέρα σας φίλοι μου.
Σήμερα θα ασχοληθώ με τον 8ο λόγο του Μεγάλου Στοχαστή G.G.MARQUEZ που μας λέγει.
<< Μην ξοδεύεις το χρόνο σου για κάποιον, που δεν νοιάζεται να τον ξοδέψει μαζί σου >>.
Δύο είναι οι πρωταγωνιστές που υπάρχουν στο συγκεκριμένο απόφθεγμα του συμβουλάτορά μας. Αυτός που αναλίσκεται ο ίδιος και ο χρόνος του στην προσπάθειά του να προκαλέσει κάποιον να δεχθεί τις συμβουλές του για την καλυτέρευση της ίδιας του της ζωής, ή της γνώσης του για κάτι που τον ενδιαφέρει άμεσα. Ενδεχομένως να κινδυνεύει ακόμη, με κύρια αιτία την άγνοιά του, ή την αδιαφορία και τον οχαδερφισμό. Κάποια στιγμή όμως η διαρκής προσπάθειά του, φέρνει την κούραση και την απογοήτευση σ’ αυτόν που θέλει οπωσδήποτε να βοηθήσει τον άλλον και να του διδάξει την αυτογνωσία και στη συνέχεια τον τρόπο του ‘’σκέπτεσθαι’’ για καθετί.
Ο άλλος που είναι εντελώς αδιάφορος στην προσπάθεια που καταβάλλει ο πρώτος και που βαριέται ακόμη και να τον ακούει, ή να μην καταλαβαίνει τι θέλει να κάνει για το δικό του καλό, μη μπορώντας να εκτιμήσει την αξία της προσφοράς του σε οποιονδήποτε τομέα τον ενδιαφέρει, αρνιέται και δυσανασχετεί για τον χρόνο που ξοδεύει ακούγοντάς τον.
Δε νοιάζεται να τον ξοδέψει μαζί του. Δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί τίποτε από αυτά που του προσφέρει ο πρώτος.
Γι’ αυτό φίλοι μου η βοήθεια δίνεται σε κάποιον που τη θέλει πραγματικά και τη ζητά ο ίδιος και που καταλαβαίνει την προσφορά του πρώτου. ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ή ΑΝΤΙΝΟΟΣ, επισκέπτης του wif.gr
Καλή Κυριακή αγαπητοί μου επισκέπτες. Φαίνεται ότι αποκτήσαμε μια επαφή κάπως στενότερη ύστερα από τόσες επισκέψεις στο WIF . Αυτό πραγματικά
μου δίνει μια διαφορετική άνεση στην επικοινωνία μας, αλλά παράλληλα μου επιτρέπει και σε κάποια μεγαλύτερα ανοίγματα στις προσωπικές μου θέσεις και απόψεις όσον αφορά τα υπέροχα αποφθέγματα ή διαπιστώσεις του ιδίου
του Μεγάλου στοχαστή της ζωής και του πνεύματος.
<< Μπορεί απλά να είσαι ένα άτομο σε όλο τον κόσμο… αλλά για κάποιο άτομο μπορεί να είσαι ο κόσμος όλος. >> (περισσότερα…)
Φίλοι μου γεια σας. Η προσφώνηση δεν είναι καθόλου προσποιητή ή επιτηδευμένη. Μετά από τόσες επαφές που έχουμε, τολμώ να πω, ότι έχω αποκτήσει το δικαίωμα αυτό. Εξ άλλου είναι μια δική μου προσωπική θέση, όπως και η άποψη στα γραφόμενά μου, για τους λόγους που μας προτείνει ο Μεγάλος G.G.MARQUEZ. – Σήμερα θα ασχοληθώ με τον 6ο λόγο του.
<< Μην σταματάς ποτέ να χαμογελάς, ακόμη και αν είσαι δυστυχισμένος
…κάποιος ίσως ερωτευθεί το χαμόγελό σου >>. (περισσότερα…)
Καλημέρα αγαπητοί μου κι ας είναι καλή η εβδομάδα που μας έρχεται. Είναι απλώς μια ευχή. Καμιά φορά πιάνει. Πάμε όμως στον πέμπτο λόγο του Μεγάλου μας στοχαστή, όπως μας τον παρουσιάζει ο ίδιος
<< Ο χειρότερος τρόπος να χάσεις κάποιον που αγαπάς… είναι να είσαι δίπλα του, αλλά αυτός να μην είναι εκεί >>.
Αισθάνομαι πολύ λίγος για να ασχοληθώ με τις φιλοσοφικές σκέψεις αυτού του μεγάλου συγγραφέα. Τα μεγέθη είναι δυσανάλογα. Ωστόσο θα το αποτολμήσω εκφράζοντας πάντα τις προσωπικές μου απόψεις για τον 5ο λόγο. (περισσότερα…)
Σήμερα θα ξεκινήσω με μια ‘’ καλημέρα ή μια καληνύχτα αν προτιμάτε ‘’ και στη συνέχεια θα αναφερθώ στον τέταρτο λόγο από τους δέκα τρεις του μεγάλου αυτού σύγχρονου φιλοσόφου.
<< Αληθινός φίλος είναι αυτός που σου κρατάει το χέρι…και ταυτόχρονα αγγίζει την καρδιά σου>>.
Για να πλησιάσουμε το μεγάλο αυτό θέμα, θα πρέπει να γνωρίζουμε καλά την έννοια της λέξεως ‘’Φίλος’’. (περισσότερα…)
Σήμερα θα αναφερθώ στον τρίτο λόγο από τους δέκα τρεις που μας προτείνει ο Μεγάλος συγγραφέας για να ζούμε.
<< Επειδή πιστεύεις ότι κάποιος δεν σε αγαπάει όσο εσύ θα ήθελες…δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπά με όλη την καρδιά του >>.
Τα αποφθέγματα αυτά του ποιητή μας, έχουν τέτοια ευρύτητα ερμηνείας και προσέγγισης που δεν ξέρει κανείς από πού να ξεκινήσει και που να φτάσει. Ας πάρουμε λοιπόν τα πιο κοντινά στα ανθρώπινα συναισθήματα. Υπέρμετρος εγωισμός και απαίτησης αισθημάτων χωρίς μέτρο. Σήμερα οι άνθρωποι έχουν τόσα βάσανα που τους προικίζει η ζωή, που αυτές οι πτυχές των συναισθημάτων πολλές φορές χάνουν τις προτεραιότητες που θα ήθελε ο αποδέκτης.
Ή ακόμη και αυτός, λόγω των δικών του προβλημάτων δεν του μένει χρόνος να μετρήσει τα μεγέθη της αγάπης, ή αδιαφορεί για τα μέτρα, φοράει τις παρωπίδες του και μόνο απαιτεί.
Αγαπητοί μου δεν είναι έτσι. Η αγάπη είναι φυτεμένη στην καρδιά του ανθρώπου γιατί εκεί είναι ο χώρος της, το χωράφι που ευδοκιμεί. Μόνο που το χωράφι αυτό θέλει καλλιέργεια φροντίδα και πότισμα με κάποιο δάκρυ κι ακόμη με κάποιο Σ’ αγαπώ.
Τότε μιλάει η καρδιά από μόνη της.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Ή ΑΝΤΙΝΟΟΣ, επισκέπτης του wif.gr
Αγαπητοί μου φίλοι, χθες πήγα στο super market και είδα στο τμήμα των παιχνιδιών να γίνεται κυριολεκτικά το έλα να δεις και αυτό γιατί είχε 40% έκπτωση των τιμών.
Πιθανώς να μου πείτε “τι το περίεργον”;
Το περίεργο για μένα ήταν στο ότι οι επετειακές συνήθειες υποχώρησαν μπροστά στα οικονομικά δεδομένα. Ακόμα και ο Άγιος Βασίλης φθάνει καθυστερημένα.
Τι εποχές Θεέ μου;
ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος wif.gr
Σήμερα θα αναφερθώ στο δεύτερο λόγο από τα συγκλονιστικά αποφθέγματα του Μεγάλου συγγραφέα και Στοχαστή.
<<Δεν αξίζει να κλαις για κανέναν. Όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου, δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις…>>.
Είναι γεγονός ότι σήμερα έχουμε τα ερεθίσματα και τις αιτίες για να κλάψουμε για πολλούς και για πολλά πράγματα. Ιδιαίτερα οι μέρες μας προσφέρονται για ποταμούς δακρύων και δεν ξέρω που και σε τι πρώτα ν’ αφιερώσω το ποιο μεγάλο ποτάμι. Βρίσκομαι κυριολεκτικά σε δίλημμα. Όλα τα ποτάμια είναι μεγάλα και ορμητικά. Δε μπορώ να μη κλάψω για το δράμα του πολύπαθου Παλαιστινιακού Λαού που αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας. Δε μπορώ να μη κλάψω για τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα μας και που δε βλέπω μια φωτεινή ακτίνα ελπιδοφόρας αντιμετώπισης για τον περιορισμό τους τουλάχιστον. Δε μπορώ να μη κλάψω για μας, για μένα, για την ιστορία μας, για τον πολιτισμό μας, για τα παιδιά μας, τις προσδοκίες και τις ελπίδες τους.
Σταματώ τη ροή των ποταμιών των δακρύων με το φόβο ότι θα με πάρετε για κλαψιάρη. Περιμένω λοιπόν αυτούς που αξίζουν τα δάκρυά μου, να μη με αναγκάσουν ποτέ να κλάψω, όπως κλείνει το δεύτερο απόφθεγμά του ο μεγάλος Στοχαστής
Ζαχαριας Προδρόμου ή Αντίνοος, επισκέπτης του wif.gr