Στη χώρα μας, όπως και σε πολλές άλλες, αδιαφορούν για το περιβάλλον όλοι οι φορείς, που κανονικά θα έπρεπε να ενδιαφέρονται και να το προστατεύουν με κάθε τρόπο: η κυβέρνηση, η τοπική αυτοδιοίκηση σε μεγάλο ποσοστό, οι βιομηχανικές επιχειρήσεις, η ΔΕΗ που παράγει ηλεκτρική ενέργεια από λιγνίτη και πετρέλαιο, οι πολίτες με τη συνεχή κυκλοφορία των Ι.Χ. αυτοκινήτων τους, τα απορρίμματα και τη σπατάλη ηλεκτρικού ρεύματος.
Δεν υπάρχει περιβαλλοντική συνείδηση –τώρα πάει να δημιουργηθεί- ούτε σχετική ευαισθησία σε φορείς και πολίτες. Ο μόνος σύμμαχος και προστάτης του περιβάλλοντος είναι, εδώ και κάμποσα χρόνια, το Συμβούλιο της Επικρατείας, που είτε εκ καθήκοντος κατά την επεξεργασία προεδρικών διαταγμάτων, είτε κατόπιν προσφυγής φορέων ή πολιτών, θέτει φραγμούς ακυρώνοντας πράξεις της διοίκησης ή αναστέλλοντας την έναρξη έργων, όταν δεν υπάρχουν περιβαλλοντικές μελέτες.
Ακόμη και η ανακύκλωση των συσκευασιών –χαρτί, πλαστικό, γυαλί, αλουμίνιο, σίδηρος- που είναι καθεστώς πλέον στην Ευρώπη, στη χώρα μας προωθείται από την τοπική αυτοδιοίκηση μόλις τα τελευταία χρόνια, με σχετικά ικανοποιητικά αποτελέσματα. Για την τόση καθυστέρηση ευθύνονται βέβαια οι δήμοι. Καλά προχωρούν από εξειδικευμένες επιχειρήσεις και τα προγράμματα ανακύκλωσης μπαταριών, ελαστικών και παλαιών αυτοκινήτων. Υστερούμε όμως στην χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, γιατί προτιμούμε το αυτοκίνητό μας, με αποτέλεσμα τα καυσαέρια να επιβαρύνουν το περιβάλλον, ενώ αναδεικνυόμαστε σπάταλοι στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και νερού, για το οποίο είμαστε δεύτεροι μετά τις Η.Π.Α. στην άσκοπη χρήση του. Εξάλλου είμαστε πολύ πίσω στη χρησιμοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας –από ήλιο, ανέμους, νερό. Στον τομέα αυτό μόλις τώρα κάτι πάει να γίνει, αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση ενισχύει αυτές τις πρακτικές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ακόμη δεν έχουμε προχωρήσει στη μόνωση των υπαρχόντων κτιρίων και στην κατασκευή τελείως μονωμένων νέων, ώστε να βοηθηθεί η εξοικονόμηση ενέργειας και χρήματος.
Για όλα τα παραπάνω που τελικά καταστρέφουν το περιβάλλον, τη θάλασσα, τα νερά, τους ποταμούς, εξαφανίζουν ζώα και φυτά και δυσκολεύουν την ζωή των ανθρώπων στον πλανήτη Γη, φταίνε οι κατά καιρούς κυβερνήσεις, και η ανύπαρκτη δημόσια διοίκηση και η υποτυπώδης διοίκηση των δήμων. Ακόμη οι βιομηχανικές επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη και με την απληστία τους καταστρέφουν το περιβάλλον.
Ευτυχώς υπάρχουν περιβαλλοντικές οργανώσεις, εφημερίδες, ενεργοί πολίτες, που μάχονται για την προστασία του περιβάλλοντος και εναντίον των καταστροφέων του –κυβέρνηση, δήμοι, επιχειρήσεις-, και ενημερώνουν για κάποιους πρακτικούς κανόνες, που βοηθούν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Ιδού μερικοί απλοί και πρακτικοί κανόνες, διεθνούς ενδιαφέροντος, που η εφαρμογή τους από τους από τους πολίτες βοηθά στην προστασία του περιβάλλοντος: η ανακύκλωση των συσκευασιών, η εξοικονόμηση ενέργειας με συνετή χρήση των ηλεκτρικών συσκευών στο σπίτι και στο γραφείο, η τοποθέτηση λαμπτήρων μικρής κατανάλωσης, η οικονομία στη χρήση του νερού, η χρησιμοποίηση των μέσων μαζικής μεταφοράς για τις μετακινήσεις μας, η μη ρύπανση μα σκουπίδια και βιομηχανικά απόβλητα του περιβάλλοντος, της θάλασσας, των ποταμών, των υδάτων, το μη άναμα φωτιάς σε δασικές περιοχές και στο ύπαιθρο γενικά, η σχετική ενημέρωση των παιδιών, αλλά και των φίλων μας, η επαφή με τη φύση που θα μας κάνει φίλους και προστάτες της. Και τέλος η λήψη της στερεάς απόφασης να σώσουμε τον πλανήτη Γη και να τον παραδώσουμε σε καλή κατάσταση στα παιδιά μας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΟΣ, εκπρόσωπος του wif.gr
Σήμερα Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008 και στο βόρειο ημισφαίριο η σκέψη όλων πηγαίνει στο πετρέλαιο. Μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι για την τιμή του; Ασφαλώς όχι λέει η τρέχουσα αντίληψη. Αλλά σκεφθείτε! Μήπως αν λιγόστευε η κατανάλωση σε ένα σοβαρό ποσοστό, θα επιδρούσε στα κερδοσκοπικά κέντρα; Η γνώμη μου είναι πως αν και δεν θα επιδρούσε άμεσα, θα αποτελούσε μια παράμετρο ανάσχεσης στην κερδοσκοπία. Και βέβαια αν θέλουμε κάτι τέτοιο, το να προσφεύγουμε σε άλλες μορφές ενέργειας που προϋποθέτουν καύση πετρελαίου (πχ ηλεκτρικό) δεν καταφέρνουμε τίποτα. Είναι προφανές, ότι όσοι μπορούν να επωφελούνται από ήπιες μορφές (φωτοβολταϊκά, ανεμογενήτριες, ηλιακούς), θα το πράξουν. Αλλά και αυτοί και όλοι μας, καλά θα κάνουμε να εκμεταλλευτούμε πρώτα τα ζεστά μας ρούχα. Η πιο ήπια μορφή ενέργειας είναι αυτή του σώματός μας και ας μην την σπαταλούμε. Λίγα ρούχα λοιπόν να κρύψουμε την γύμνια μας. ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος wif.gr/wif
Αγαπητοί φίλοι, κάθε φορά που σημειώνεται λειψυδρία, όλοι αναρωτιόμαστε που πήγε το νερό. Έχει πολλές φορές λεχθεί, από τους ειδικούς επιστήμονες, από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και από εμάς τους ίδιους (σκεφτόμαστε πότε πότε), ότι οι κλιματικές αλλαγές φέρνουν την ξηρασία και ως εκ τούτου λειψυδρία. Δικαίως έχουμε ανοίξει μέτωπο κατά των κλιματικών αλλαγών, αλλά για την άμυνα απέναντι στην έλλειψη νερού, λίγα πράγματα και μόνο όταν το πρόβλημα μας αγγίζει. Ξέρετε, κάποιες παράτολμες φωνές λένε ότι το πρόβλημα της διαχείρισης του νερού, μπορεί να αποτελέσει ακόμα και «κάζους μπέλι» μεταξύ κρατών. Ηχούνε δε και οι κραυγές που λένε «ούτε μια σταγόνα χαμένη». Το Π.Φ.Δ. εκτός από την διαρκή ενασχόληση με το θέμα στο να γίνει κατανοητό από όλους, προτείνει να παρθούν και πολιτικά μέτρα για την μείωση της σπατάλης, χωρίς να εννοεί βέβαια χαράτσια ή καπνικούς φόρους, αλλά να δοθούν κίνητρα στον πολίτη για την αποφυγή της. Υπάρχουν προτάσεις συγκεκριμένες, που αν του ζητηθούν πρόθυμα θα τις εκφράσει. ΣΟΛΕΓΓΑ, εκπρόσωπος Π.Φ.Δ.